Over slangen en babypoep
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
06 Mei 2008 | Kenia, Ngong
Hallo allemaal,
Daar zijn we dan weer. Het is hier nogal hectisch en spannend.
We weten niet exact hoe het in elkaar zit maar er zijn hier mensen bezig om Huruma te frustreren en het liefst te sluiten.
Wat is er aan de hand?
Er is hier een soort departement voor kinderzaken. Dit kantoor geeft registraties af voor kindertehuizen maar zorgen ook heel vaak kinderen dat kinderen juist in Huruma worden opgenomen. Huruma is in het bezit van een registratie die nog loopt tot 2010. Dit is een registratie voor een goed kindertehuis. Huruma bestaat in de huidige vorm al meer dan 17 jaar en heeft altijd een nieuwe registratie gekregen. Iedereen is erg tevreden met het tehuis. Als er kinderen te vondeling worden gelegd of anderszins, komt de politie al snel met de kinderen naar Huruma. Nu is er op de een of andere manier een soort onwil ontstaan bij dat departement richting Huruma. Een van de brieven die ik gelezen heb, gaat over een baby die Mama Zipporah, onderhands, af moet staan aan een bekende van iemand van het departement. Dat heeft ze geweigerd. Ineens begint men heel moeilijk te doen over de slaapzalen. Er liggen teveel kinderen in een bed. Dit is al jaren zo en de fundamenten van de nieuwe slaapzalen liggen er al. Sommige kinderen krijgen de wondjes met Dettol behandeld maar dit moet met een andere goedje want dat is beter. Nou ja, ga zo maar ff door. Heel flauw.
Daarnaast, en dat is wel een punt, is de administratie betreffende de kinderen niet altijd helemaal volledig. Vraag me niet hoe je erachter moet komen wanneer een kind precies geboren is, als er geen geboortecertificaat is, maar dat kan wel wat beter geadministreerd worden. Nu is daar een brief over binnengekomen op 28 april waarbij er 2 maanden de tijd gegeven wordt om dit aan te passen. In dezelfde brief werd ook aangegeven dat de kinderen die nog een ouder hebben, voor 2 mei (ja, jullie lezen het goed) teruggestuurd moeten worden. Wie is er nou helemaal gestoord geworden in dit land? Hoe stuur je nou een kind van 11 dat is uitgehuwelijkt aan een kerel van 70 terug naar haar ouders? Of zullen we het kind dat een paar jaar als kindslaaf aan een boom heeft gezeten, terugsturen naar de familie? Of dat kind dat sexueel misbruikt is door de vader?
Jullie merken, we zijn er verder helemaal niet kwaad over.
Goed, we zijn met man en macht bezig om de dossiers allemaal goed voor elkaar te krijgen, komen er daar gistermiddag een stel van die slangen van dat kantoor binnen. Sorry voor de benaming, maar dit woord kwam al heel snel bij me op toen ik ze een poosje meemaakte. Caroline en ik (Anneke) waren samen in het kantoor. En ik ben gewoon blijven zitten als dom blondje die het toch allemaal niet begreep. Wilde haar er niet alleen mee laten. Jammer genoeg, mocht ik niet een keer opstaan en er stevig tegenaan gaan maar de vingers hebben gejeukt, kan ik jullie meedelen.
Oh ja, nou, ze kwamen dus onverwacht binnen, hebben daar een tijd zitten drammen en ongelofelijk jennen, wist niet dat dit bestond, en aan het eind van het verhaal kwam er een brief op tafel dat het tehuis over 2 weken gedeeltelijk gesloten zal worden als er een aantal zaken niet zijn gedaan. Of we hard bezig zijn, of je argumenten hebt waarom je kinderen niet terug kunt sturen, of je aangeeft dat je de kinderen goed verzorgd en dat het beter is met 2 kinderen in een bed dan met 50 in een park, maakt allemaal niet uit.
De boel staat hier dus aardig op stelten. En iedereen is ontdaan. Maar wat heel belangrijk is om te noemen is dat ze alles bij God brengen en Hem smeken om hulp. Het gaat met veel lawaai en tranen, soms kijken wij er wat raar tegen aan, maar het feit ligt er!! En waar moet je het ook anders zoeken?? Bid en werk!
Oke, het verhaal van mij is dus niet zo heel komisch momenteel, maar nu komt Ina en dat is het betere deel van het verhaal. We hopen snel de leukere dingen te kunnen vertellen.
Tja en terwijl Anneke op kantoor zat met een stel ‘slangen’ zat ik op dat moment heel ergens anders. Ik ben namelijk weer in de klas! Het was in eerste instantie niet helemaal de bedoeling (ik zou in de babykamer en op kantoor helpen) maar ze hebben een leraar te weinig want Jane (de teacher waar ik vorig jaar mee samen werkte) is vertrokken.
Oke: Ina is gek op baby’s dus op naar de baby-class (peuters) nou dat heb ik geweten!!! Wat een ongeorganiseerd zooitje! Het was meer een oppas-creche want er werd niks met ze gedaan...
Ze kruipen over de vieze vloer, knoeien met hun pap en hebben ontzettende stinkende luiers (zou dat Keniaans zijn?) en GEEN zwitsaldoekjes! Er wordt gewoon bij 1 van de kids een trui uitgetrokken, nat gemaakt met water en zo worden de billetjes schoongemaakt. En natuurlijk.....hoe kan het ook weer anders....werd ik weer gelijk alleen gelaten met 13 peuters!! Ik was kapot aan het eind van de dag en had het gevoel dat ik nog meer stonk dan anders. (Smile) Een koude douche helpt dan niet echt dus werd het weer gekookt water: koud toevoegen en met een schenkkan over je hoofd gieten!! Werkt best hoor……
Ik dacht: dat ga ik vandaag anders doen in die baby-class) Maar het leven is verrassend ik ben vandaag namelijk met spoed ingewerkt voor de nursery-class. (kleuters) Morgen heeft Ann (de lerares) vrij en draai ik dus die klas!! 19 kids met ieder een verhaal (ik weet hun namen nog niet eens) ik mag ze letters leren schrijven, met ze zingen, tekenen en sommen leren. Pfff.
Wish me luck!!
Jullie horen er nog meer van…..
Groetjes Anneke/Ina
Daar zijn we dan weer. Het is hier nogal hectisch en spannend.
We weten niet exact hoe het in elkaar zit maar er zijn hier mensen bezig om Huruma te frustreren en het liefst te sluiten.
Wat is er aan de hand?
Er is hier een soort departement voor kinderzaken. Dit kantoor geeft registraties af voor kindertehuizen maar zorgen ook heel vaak kinderen dat kinderen juist in Huruma worden opgenomen. Huruma is in het bezit van een registratie die nog loopt tot 2010. Dit is een registratie voor een goed kindertehuis. Huruma bestaat in de huidige vorm al meer dan 17 jaar en heeft altijd een nieuwe registratie gekregen. Iedereen is erg tevreden met het tehuis. Als er kinderen te vondeling worden gelegd of anderszins, komt de politie al snel met de kinderen naar Huruma. Nu is er op de een of andere manier een soort onwil ontstaan bij dat departement richting Huruma. Een van de brieven die ik gelezen heb, gaat over een baby die Mama Zipporah, onderhands, af moet staan aan een bekende van iemand van het departement. Dat heeft ze geweigerd. Ineens begint men heel moeilijk te doen over de slaapzalen. Er liggen teveel kinderen in een bed. Dit is al jaren zo en de fundamenten van de nieuwe slaapzalen liggen er al. Sommige kinderen krijgen de wondjes met Dettol behandeld maar dit moet met een andere goedje want dat is beter. Nou ja, ga zo maar ff door. Heel flauw.
Daarnaast, en dat is wel een punt, is de administratie betreffende de kinderen niet altijd helemaal volledig. Vraag me niet hoe je erachter moet komen wanneer een kind precies geboren is, als er geen geboortecertificaat is, maar dat kan wel wat beter geadministreerd worden. Nu is daar een brief over binnengekomen op 28 april waarbij er 2 maanden de tijd gegeven wordt om dit aan te passen. In dezelfde brief werd ook aangegeven dat de kinderen die nog een ouder hebben, voor 2 mei (ja, jullie lezen het goed) teruggestuurd moeten worden. Wie is er nou helemaal gestoord geworden in dit land? Hoe stuur je nou een kind van 11 dat is uitgehuwelijkt aan een kerel van 70 terug naar haar ouders? Of zullen we het kind dat een paar jaar als kindslaaf aan een boom heeft gezeten, terugsturen naar de familie? Of dat kind dat sexueel misbruikt is door de vader?
Jullie merken, we zijn er verder helemaal niet kwaad over.
Goed, we zijn met man en macht bezig om de dossiers allemaal goed voor elkaar te krijgen, komen er daar gistermiddag een stel van die slangen van dat kantoor binnen. Sorry voor de benaming, maar dit woord kwam al heel snel bij me op toen ik ze een poosje meemaakte. Caroline en ik (Anneke) waren samen in het kantoor. En ik ben gewoon blijven zitten als dom blondje die het toch allemaal niet begreep. Wilde haar er niet alleen mee laten. Jammer genoeg, mocht ik niet een keer opstaan en er stevig tegenaan gaan maar de vingers hebben gejeukt, kan ik jullie meedelen.
Oh ja, nou, ze kwamen dus onverwacht binnen, hebben daar een tijd zitten drammen en ongelofelijk jennen, wist niet dat dit bestond, en aan het eind van het verhaal kwam er een brief op tafel dat het tehuis over 2 weken gedeeltelijk gesloten zal worden als er een aantal zaken niet zijn gedaan. Of we hard bezig zijn, of je argumenten hebt waarom je kinderen niet terug kunt sturen, of je aangeeft dat je de kinderen goed verzorgd en dat het beter is met 2 kinderen in een bed dan met 50 in een park, maakt allemaal niet uit.
De boel staat hier dus aardig op stelten. En iedereen is ontdaan. Maar wat heel belangrijk is om te noemen is dat ze alles bij God brengen en Hem smeken om hulp. Het gaat met veel lawaai en tranen, soms kijken wij er wat raar tegen aan, maar het feit ligt er!! En waar moet je het ook anders zoeken?? Bid en werk!
Oke, het verhaal van mij is dus niet zo heel komisch momenteel, maar nu komt Ina en dat is het betere deel van het verhaal. We hopen snel de leukere dingen te kunnen vertellen.
Tja en terwijl Anneke op kantoor zat met een stel ‘slangen’ zat ik op dat moment heel ergens anders. Ik ben namelijk weer in de klas! Het was in eerste instantie niet helemaal de bedoeling (ik zou in de babykamer en op kantoor helpen) maar ze hebben een leraar te weinig want Jane (de teacher waar ik vorig jaar mee samen werkte) is vertrokken.
Oke: Ina is gek op baby’s dus op naar de baby-class (peuters) nou dat heb ik geweten!!! Wat een ongeorganiseerd zooitje! Het was meer een oppas-creche want er werd niks met ze gedaan...
Ze kruipen over de vieze vloer, knoeien met hun pap en hebben ontzettende stinkende luiers (zou dat Keniaans zijn?) en GEEN zwitsaldoekjes! Er wordt gewoon bij 1 van de kids een trui uitgetrokken, nat gemaakt met water en zo worden de billetjes schoongemaakt. En natuurlijk.....hoe kan het ook weer anders....werd ik weer gelijk alleen gelaten met 13 peuters!! Ik was kapot aan het eind van de dag en had het gevoel dat ik nog meer stonk dan anders. (Smile) Een koude douche helpt dan niet echt dus werd het weer gekookt water: koud toevoegen en met een schenkkan over je hoofd gieten!! Werkt best hoor……
Ik dacht: dat ga ik vandaag anders doen in die baby-class) Maar het leven is verrassend ik ben vandaag namelijk met spoed ingewerkt voor de nursery-class. (kleuters) Morgen heeft Ann (de lerares) vrij en draai ik dus die klas!! 19 kids met ieder een verhaal (ik weet hun namen nog niet eens) ik mag ze letters leren schrijven, met ze zingen, tekenen en sommen leren. Pfff.
Wish me luck!!
Jullie horen er nog meer van…..
Groetjes Anneke/Ina
-
06 Mei 2008 - 14:51
Marcel,Rian En Thijs:
Wat een erge toestand daar zeg. We wensen jullie wijsheid en kracht toe.
Liefs -
06 Mei 2008 - 14:52
Jaap S:
Wat een toestanden! Maar: we bidden voor jullie en het tehuis!
Hartelijke groet! -
06 Mei 2008 - 14:53
Willemien En Pa Lubb:
Als je A.verhaal leest wordt je in de
1e.plaats verschrikkelijk boos (over zo-
veel onrecht),maar laat iedereen die dit
verhaal leest vooral bidden om uitkomst
voor deze kinderen. Alleen HIJ kan hier
helpen.
I.poep veel sterkte toegewenst.
-
06 Mei 2008 - 14:54
Wim Mensink:
Wat bezielt de mensen die dergelijke dingen verzinnen? De slachtoffers brengen hun verhaal bij God. Deden de aanstichters van dit drama dat ook maar. Veel wijsheid toegewenst en vooral niet slaan! -
06 Mei 2008 - 15:02
Gerard & Miranda:
Heel veel sterkte meiden, we zullen bidden.
P.s. kunnen we misschien een email-bombardement opzetten? of werkt dit alleen maar aafrechts. -
06 Mei 2008 - 16:07
Meindert En Inez:
Om niet gebeten te worden moet je een slang strak in zijn nek pakken vlak achter de kop en heel hard drukken. Misschien help dat wel.... Hmmm... Best triest meiden. Probeer je wat voor die gasten te betekenen wordt je aan alle kanten tegengewerkt.
Succes verder.
-
06 Mei 2008 - 17:22
Pa En Ma Nieland.:
wat een toestand daar bij jullie .
wat zijn jullie daar op het ogenblik nodig. we hopen dat het allemaal nut heeft en het ten goede mag keren!
we wensen jullie veel wijsheid en geduld maar bovenaf Gods zegen toe.
liefs en groeten pa en ma -
06 Mei 2008 - 17:47
Angela Woodman:
Don't be intimidated, girls - and above all keep your cool! You're doing a great job. Hope this bad situation improves. Love, Angela -
06 Mei 2008 - 18:45
Alex En Marleen:
Hoi Anneke en Ina,
We leven met jullie en het tehuis mee.
Wat kun jeje machteloos voelen als die mensen met "macht" iedereen zo komt intimideren. Erin blijven geloven dat alles goed komt en vragen om kracht dan zul je zien dat die slanggasten aan het kortste eind trekken.
Liefs,
Alex en Marleen. -
06 Mei 2008 - 19:55
Marian:
wat een rot streek zeg!We zullen bidden dat God een wonder mag doen op hurama. heel veel kracht en wijsheid toegewenst En Ina veel succes met de kids morgen:)
veel liefs marian -
06 Mei 2008 - 20:27
Wim En Liseth:
Wat heftig allemaal. En wat onrechtvaardig ook. Als je dit leest, krijg je de neiging om direct te komen helpen. Bovendein besef je dat we hier het zoveel beter hebben. Wij adviseren jullie om in ieder geval rustig te blijven. Leg de hele situatie bij God neer. Wij wensen jullie sterkte en we bidden voor jullie. -
07 Mei 2008 - 08:19
Judith:
Hoi meiden,
Wat kan het dan ineens anders lopen dan je had verwacht he!
Heftig man en wat hebben jullie op dit moment een geduld en liefde nodig om op de juiste manier in gesprek te blijven.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe en blijf je hart volgen zoals jullie dat al die tijd al doen.
Ook in gebed leef ik met jullie mee, waar je de hulp en kracht van Hem mag verwachten. Sterkte!!!
Liefs Judith -
07 Mei 2008 - 09:29
Peetje:
wat een toestanden , ik zal voor jullie bidden en voor de kinderen heel veel sterkte en kracht toegewenst -
07 Mei 2008 - 12:14
Hanneke A.:
Wat een toestand allemaal daar,zeg
wat een frustratie voor jullie
Blijf rustig meiden probeer het in elk geval.In nederland wordt hard voor jullie en de kinderen in Huruma gebeden
wat geweldig dat ze daar ook alles bij God brengen. dit brengt je nog dichter bij elkaar
Heel veel sterkte wijsheid en kracht en moed en alles wat jullie nodig hebben.
hart groet Hanneke
-
07 Mei 2008 - 12:52
Evelien Vos:
sterkte met alles,wat een toestand. waar hebben we het toch over in Nederland, hopelijk krijgen jullie de boel weer op de rails samen met de mensen daar,en misschien is het wel de bedoeling geweest dat jullie er nu zijn...om hen met alles te helpen.
Ik zal voor jullie, en de kinderen bidden...Evelien Vos -
08 Mei 2008 - 07:28
Greetje:
Anneke en Ina, veel sterkte en wijsheid gewenst. Fijn dat jullie daar nu zijn. Geniet er ook van!
Gods zegen toegewenst!
Hartelijke groet!
-
08 Mei 2008 - 13:09
Diane:
Tsjonge jonge, wat hebben we het hier toch geweldig goed. Net m'n jongste zoontje naar bed gebracht, lekker de ruimte alleen in z'n bed. Opgepoetst met jaja zwitsal en dan lees ik dit..
De tranen schieten je toch in de ogen, maar wat een geweldig werk wordt er dan toch maar gedaan en ik wens jullie en alle mensen bij jullie heel veel kracht en wijsheid toe..en bovenal Gods zegen, want zonder de hulp van HEM kom je toch nergens...........met GELOOF, HOOP en LIEFDE mogen we vast heel ver komen...
Hartelijke groet vanuit Doornspijk. -
09 Mei 2008 - 09:58
James Mburu Huruma:
God bles yur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
