De mens wikt......
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
15 Mei 2008 | Kenia, Ngong
Hallo allemaal
Nou nou nou; wat een gedoe met die controle!
Het duurt me toch lang zeg! Het is weer een verhaal apart…….
Het begon gisteren al met het te laat komen van die lui. Hebben we er in Nederland al allemaal van die ‘kwartiertjes’ voor, hier kun je daar rustig een paar uur voor uit trekken! Dat is overal zo in Kenia: geduld is een heeele schone zaak! Polle Polle….. (rustig aan)
Maar uiteindelijk kwamen ze en wat blijkt: één van de invloedrijke inspecteurs is een bekende, iemand die positief t.o.v. Huruma staat! Dat is een PLUS.
Hoezo Sturing?
Iedereen was hier ongelooflijk zenuwachtig en daardoor zijn er wel wat fouten gemaakt bij het beantwoorden van de vragen maar aan het einde van de dag zag het er best goed uit. Iedereen was heel moe maar zeer voldaan. (mama Zipporah heeft alleen een blauw been van alle trappen die ze kreeg van de bekende inspecteur) Er zou vanmorgen nog een gezondheidsinspectie komen en daarna zou het rapport gemaakt worden met aanbevelingen. Er zijn natuurlijk altijd verbeterpunten tenslotte.
Gisterenavond dus ook tijdens de prayers gedankt en daarna op tijd naar bed!
Vanmorgen zijn wij in alle vroegte naar Nairobi vertrokken (met pastor Isaac) om stof te kopen voor de muskietennetten. (ivm de stapelbedden passen de kant en klare muskietennetten niet) Er is een goede naaister gevonden die deze dingen precies op maat kan maken. Ze heeft dat ook al voor diverse hotels gedaan. Nairobi is zo’n 26 kilometer maar je bent hier een halve dag bezig om even naar de winkel te gaan. Echt!
De wegen zijn slecht, onderweg moet er nog even iemand opgepikt worden die ook een boodschap in Nairobi moet doen en natuurlijk brengen we iemand die hulp nodig heeft nog een zak groente. Zo gaat dat hier. Prachtig! Op de terugreis naar Ngong hopen we nog even naar Samuel te gaan (MET cadeautje Pa lubbers!)
Het loopt echter weer anders. Zijn we net in de winkel wordt er gebeld: mama Zipporah in paniek! Zo snel mogelijk terug naar Huruma. Hoe het precies zit weet ik nog niet maar het blijkt dat de inspecteurs op een aantal zaken van gisteren terug komen. De files (documenten) zijn het probleem niet maar de jongensslaapzaal wel. Nou is die ook niet je-van-het maar daar zijn ze mee bezig. De bouw is al voor en derde klaar zelfs. Maar nee, zij hebben ook een oplossing bedacht, die lui!!
De pas gerealiseerde eetzaal (waar ook de prayers zijn) moet de slaapzaal van de jongens worden. Ook moeten er aparte toiletten en douches komen. Dit alles moet in 1 week rond zijn! En dat terwijl de nieuwe slaapzalen in aanbouw zijn. Het maakt ze niks uit: zo willen zij het en zo moet het gebeuren. Dit is echt een hele lastige! Er is geen geld om de eetzaal te verbouwen en er is geen mogelijkheid om ergens anders te eten (wat waarschijnlijk dan weer een punt van kritiek gaat worden) tja…..
We zijn nu aan het brainstormen met de staf. Wat zijn er voor andere opties? Kunnen we iets met andere ruimtes? Hoe komen we aan geld, etc.? Iedereen is een beetje in paniek. Geen Polle Polle op dit moment!! Maar goed: hoofd omhoog. Hij helpt ons vast ook nu weer!!
De muskietennettenstof is gekocht en Samuel ligt nog steeds zonder bezoek in het ziekenhuis……..tja!
Groetjes van ons.
Nou nou nou; wat een gedoe met die controle!
Het duurt me toch lang zeg! Het is weer een verhaal apart…….
Het begon gisteren al met het te laat komen van die lui. Hebben we er in Nederland al allemaal van die ‘kwartiertjes’ voor, hier kun je daar rustig een paar uur voor uit trekken! Dat is overal zo in Kenia: geduld is een heeele schone zaak! Polle Polle….. (rustig aan)
Maar uiteindelijk kwamen ze en wat blijkt: één van de invloedrijke inspecteurs is een bekende, iemand die positief t.o.v. Huruma staat! Dat is een PLUS.
Hoezo Sturing?
Iedereen was hier ongelooflijk zenuwachtig en daardoor zijn er wel wat fouten gemaakt bij het beantwoorden van de vragen maar aan het einde van de dag zag het er best goed uit. Iedereen was heel moe maar zeer voldaan. (mama Zipporah heeft alleen een blauw been van alle trappen die ze kreeg van de bekende inspecteur) Er zou vanmorgen nog een gezondheidsinspectie komen en daarna zou het rapport gemaakt worden met aanbevelingen. Er zijn natuurlijk altijd verbeterpunten tenslotte.
Gisterenavond dus ook tijdens de prayers gedankt en daarna op tijd naar bed!
Vanmorgen zijn wij in alle vroegte naar Nairobi vertrokken (met pastor Isaac) om stof te kopen voor de muskietennetten. (ivm de stapelbedden passen de kant en klare muskietennetten niet) Er is een goede naaister gevonden die deze dingen precies op maat kan maken. Ze heeft dat ook al voor diverse hotels gedaan. Nairobi is zo’n 26 kilometer maar je bent hier een halve dag bezig om even naar de winkel te gaan. Echt!
De wegen zijn slecht, onderweg moet er nog even iemand opgepikt worden die ook een boodschap in Nairobi moet doen en natuurlijk brengen we iemand die hulp nodig heeft nog een zak groente. Zo gaat dat hier. Prachtig! Op de terugreis naar Ngong hopen we nog even naar Samuel te gaan (MET cadeautje Pa lubbers!)
Het loopt echter weer anders. Zijn we net in de winkel wordt er gebeld: mama Zipporah in paniek! Zo snel mogelijk terug naar Huruma. Hoe het precies zit weet ik nog niet maar het blijkt dat de inspecteurs op een aantal zaken van gisteren terug komen. De files (documenten) zijn het probleem niet maar de jongensslaapzaal wel. Nou is die ook niet je-van-het maar daar zijn ze mee bezig. De bouw is al voor en derde klaar zelfs. Maar nee, zij hebben ook een oplossing bedacht, die lui!!
De pas gerealiseerde eetzaal (waar ook de prayers zijn) moet de slaapzaal van de jongens worden. Ook moeten er aparte toiletten en douches komen. Dit alles moet in 1 week rond zijn! En dat terwijl de nieuwe slaapzalen in aanbouw zijn. Het maakt ze niks uit: zo willen zij het en zo moet het gebeuren. Dit is echt een hele lastige! Er is geen geld om de eetzaal te verbouwen en er is geen mogelijkheid om ergens anders te eten (wat waarschijnlijk dan weer een punt van kritiek gaat worden) tja…..
We zijn nu aan het brainstormen met de staf. Wat zijn er voor andere opties? Kunnen we iets met andere ruimtes? Hoe komen we aan geld, etc.? Iedereen is een beetje in paniek. Geen Polle Polle op dit moment!! Maar goed: hoofd omhoog. Hij helpt ons vast ook nu weer!!
De muskietennettenstof is gekocht en Samuel ligt nog steeds zonder bezoek in het ziekenhuis……..tja!
Groetjes van ons.
-
15 Mei 2008 - 14:34
Gertine:
Het is toch wat allemaal, denk je dat je alles netjes voor elkaar hebt...
Sterkte nog allebei de laatste dagen!
Groeten van Gertine -
15 Mei 2008 - 15:53
Pieter:
Houdt goede moed. Alles sal immers reg kom?!
Alleen het hoe en wat...
Sterkte met elkaar. Knuffel Zipporah en Mama Tom op wijze die je gepast voorkomt. En blijf bidden! Dat is het meest korte lijntje van dit moment.
Pieter -
15 Mei 2008 - 16:19
Jessica:
Tjonge wat een spanningen en zorgen! Ik hoop op het goede en zal voor jullie bidden! En ik hoop dat jullie toch nog goede dagen zullen hebben.
Groetjes JEs -
15 Mei 2008 - 17:32
Klas:
Hou vol!
liefs van ons,
Klas&Jan -
15 Mei 2008 - 19:51
Evelien:
pfft, het houd niet op daar..echt spannend...houd goeie moed...Ik bid voor de kinderen en voor jullie
Evelien -
15 Mei 2008 - 20:51
Wim En Bertina:
Gaaf, dat je zo ervaart dat God alles bestuurt. Dat geeft ook moed als er dingen tegenzitten, toch?
Sterkte daar en God bless!
Wim, Bertina en de kids -
15 Mei 2008 - 21:08
Willemien En Pa L.:
Wat een teleurstelling, na eerst veel
hoop, dan toch weer een domper. Maar
zij en wij allen blijven bidden of HIJ
uitkomst wil geven. Geef de moed niet op.
Als er noch een mogelijkheid is doe dan aan Samuel de groeten(en een cadeautje)
Sterkte, voor jullie allemaal.
En God bless you. -
15 Mei 2008 - 21:09
Janny:
Het blijkt nu dus wel dat ook de bureaucratie daar een rol gaat spelen. Wat vervelend zeg!Hoe gaan ze dat redden binnen 1 week? Ben benieuwd. Heel veel sterkte toegewenst.
Hartelijke groeten Janny -
16 Mei 2008 - 10:57
Bertina:
Wou wat spannend alleemaal. En nu is ook de tijd aangebroken om weer weg te moeten gaan. Dit lijkt me nu extra moeilijk. Wat een troost mag zijn is dat God ook daar werkt,en dat we de kracht van het gebed niet moeten onderschatten. Heel veel succes met jullie afrondingen en tot morgen.
Groetjes,
de van Oostendes. -
16 Mei 2008 - 11:39
Ans Van Loo:
Sterkte met de laatste puntjes op de i zetten. Het is erg boeiend om jullie verhalen te lezen. Tot gauw!
Groeten, Ans.
-
16 Mei 2008 - 15:49
Anke:
sterkte bij het bedenken van oplossingen
-
16 Mei 2008 - 18:03
Wilma:
Wat een zorgen allemaal.Eigenlijk wil je alles klaar hebben als je huiswaarts keert.Houd goede moed!En veel succes op de terugreis.
Groetjes Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
