De muren van Huruma.....
Door: Anneke/Judith/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
08 Mei 2009 | Kenia, Ngong
Al als klein kind hebben we op de kleuterschool het verhaal geleerd over Jericho.
7 dagen liep het volk Israel om de muren van de stad Jericho en daarna stortten de muren in.
Goed, we willen het niet helemaal vergelijken maar het verhaal kwam ons vanmorgen wel direct in gedachten.
Er zou, vanuit de VS, een grote container met voedsel worden gebracht. Mama Zipporah is er al tijden druk mee bezig. Vandaag is de grote dag….de container wordt gebracht.
Bouwvakkers moesten de afgelopen week een soort afdak bouwen waarop de container geplaatst kan worden. (ook de container is namelijk geschonken en Mama heeft er vast wel een of andere prachtige bestemming voor). Elke rechtgeaarde bouwvakker in Nederland zou er nachtmerries van krijgen maar het afdak is gemaakt en nu maar hopen dat dat gevalletje die container kan dragen.
Vanmorgen zijn wij keurig op tijd onder het muskietennetje vandaag gekropen met een diepe zucht omdat we enigszins weemoedig tot de ontdekking kwamen dat het voorlopig de laatste keer zou zijn dat we deze kunst mochten uitvoeren waarna we naar de prayers zijn gegaan. Binnen de kortste keren werd Anneke uit de prayers geroepen in opdracht van Mama omdat er moest worden gefotografeerd want …. de container kwam eraan.
Jippie, die chauffeur waarschijnlijk pissig omdat hij die rotbult op had moeten rijden met die container. Na eenmaal een poging gedaan te hebben, deelde hij mee dat het onmogelijk was om de bocht te maken en de container kon dus niet op het terrein worden gereden. Helemaal spijtig van dat afdakje natuurlijk. Dus moest men grof geschut in gaan zetten. Heel voorzichtig is er nog door een Nederlander geoppperd of je misschien niet nog een keertje moest proberen om de bocht toch te nemen maar men keek of men water zag branden en dat past weer niet direct in het verhaal van Jericho. Nee hoor, de muren moesten worden afgebroken. Heb nog heel voorzichtig nagedacht of het Engels wel goed verstaan was maar ja hoor, de muur van de ingang moest echt afgebroken worden. Dus gelijk een volgend creatief ideetje er tegenaan gegooid. Misschien is het een optie om de goederen uit de container te halen en dan de container van de vrachtwagen te laden. Oke, oke het is wat omslachtig maar je ziet hier gekkere dingen gebeuren. Ook dat was een belachelijk Hollands idée. Nee hoor, de muur moest worden afgebroken. En zo gebeurde het. De prayers gingen door minus een groot aantal leraren. Wij kunnen u niet meedelen of er tijdens de prayers is geprayd voor de ineenstorting van de muur maar het is een feit dat binnen een minuut of 15 de eerste muur tegen de vlakte lag, gevolgd door het tweede stukje een minuut of 5 later.
Chauffeur kroop helemaal tevreden weer achter het stuur om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het niet aan de muren lag maar dat de vrachtwagen niet in staat bleek te zijn om de bocht met container en al te nemen.
Ondertussen, nadat de muren waren gevallen, stroomden de leerlingen uit het gebouw waar de prayers werden gehouden, en vergaten spontaan hun lessen om maar niets van het schouwspel te missen. We zijn nu ongeveer een uur later en kunnen u meedelen dat men momenteel bezig is om de container voor de poorten uit te laden en het voedsel binnen de poorten te slepen. Ach, soms zijn die Nederlanders nog niet zo dom, maar het is zo jammer dat ze dat hier nog niet altijd in willen zien.
Hoe zouden die muren van Jericho eigenlijk weer op zijn gebouwd????
Nu is ons ter ore gekomen dat er nog een tweede container aan schijnt te komen. Oh hoe spijtig dat wij dit niet mee zullen gaan maken.
Gisteren hebben we gelukkig alsnog de boeken kunnen kopen. Dit heeft 2 dagen gekost omdat er problemen waren om geld op te nemen. De details zullen we u besparen maar ook dat ging op de Keniaanse manier dus uren en uren wachten, papieren invullen, nogmaals papieren invullen, praten, uitleggen, uren wachten en uiteindelijk…… kwam er een man met een koffer waar het geld in bleek te zitten. Ondertussen nog een ongelukje met de auto gehad, maar daar wordt hier niet direct een verzekeringskwestie van gemaakt en zo gaan de dagen in vreugde voorbij.
Tja en nu zit het er dus bijna weer op.
De boardingpassen zijn net uitgedraaid. Judith gaat vandaag nog les geven en Ina en Anneke gaan, (als we vandaag de mogelijkheid krijgen om langs die container te komen die momenteel de volledige berg blokkeert) naar Sidai om het voedsel voor de komende 3 weken te brengen (iedereen ongelofelijk bedankt hiervoor).
Hoe zullen we dit jaar eens eindigen met onze verhalen?
Ten eerste willen we jullie allemaal weer heel erg bedanken voor jullie steun, gebed, support en heerlijke opmerkingen op de site. Dit is zo ontzettend gaaf om steeds weer te lezen! Bedankt daarvoor.
Daarnaast wordt het afscheid nemen hier steeds lastiger. Met sommige kinderen krijg je steeds meer een band en dat moet na vandaag weer tijdelijk losgelaten worden. Een aantal kinderen zijn deze week al vertrokken omdat de Highschool weer begon. Daarbij zaten een aantal van onze sponsorkinderen en dan is het soms nog even lastiger om weer afscheid te moeten nemen. Judith heeft ondertussen een sponsordochter (Rebecca) van een jaar of 18, Anneke heeft het niet kunnen laten om Tosh als sponsordochter aan te nemen en Ina heeft een sponsorzoon van 16, John, erbij. We hebben het hier heel fijn gehad ondanks de moeilijkheden en de ellende die we hier zien. We zien ook veel mooie dingen en daar mogen we de kids en ook onszelf steeds weer op wijzen. En bovenal hebben we opnieuw mogen ervaren dat God voor hen en voor ons zorgt. Hij is gelukkig Degene die regeert ook hier in Afrika. In situaties die wij niet kunnen begrijpen heeft Hij gelukkig de leiding. En zo kunnen wij hier met een gerust hart vertrekken om maandag in Nederland ons werk weer op te pakken. (hebben we het hoofd nog niet helemaal naar staan maar dat komt vast wel weer, dit voor onze leidinggevenden, smile)
Een hele dikke knuffel van ons,
we hopen jullie binnenkort allemaal weer te zien,
liefs
IJA
7 dagen liep het volk Israel om de muren van de stad Jericho en daarna stortten de muren in.
Goed, we willen het niet helemaal vergelijken maar het verhaal kwam ons vanmorgen wel direct in gedachten.
Er zou, vanuit de VS, een grote container met voedsel worden gebracht. Mama Zipporah is er al tijden druk mee bezig. Vandaag is de grote dag….de container wordt gebracht.
Bouwvakkers moesten de afgelopen week een soort afdak bouwen waarop de container geplaatst kan worden. (ook de container is namelijk geschonken en Mama heeft er vast wel een of andere prachtige bestemming voor). Elke rechtgeaarde bouwvakker in Nederland zou er nachtmerries van krijgen maar het afdak is gemaakt en nu maar hopen dat dat gevalletje die container kan dragen.
Vanmorgen zijn wij keurig op tijd onder het muskietennetje vandaag gekropen met een diepe zucht omdat we enigszins weemoedig tot de ontdekking kwamen dat het voorlopig de laatste keer zou zijn dat we deze kunst mochten uitvoeren waarna we naar de prayers zijn gegaan. Binnen de kortste keren werd Anneke uit de prayers geroepen in opdracht van Mama omdat er moest worden gefotografeerd want …. de container kwam eraan.
Jippie, die chauffeur waarschijnlijk pissig omdat hij die rotbult op had moeten rijden met die container. Na eenmaal een poging gedaan te hebben, deelde hij mee dat het onmogelijk was om de bocht te maken en de container kon dus niet op het terrein worden gereden. Helemaal spijtig van dat afdakje natuurlijk. Dus moest men grof geschut in gaan zetten. Heel voorzichtig is er nog door een Nederlander geoppperd of je misschien niet nog een keertje moest proberen om de bocht toch te nemen maar men keek of men water zag branden en dat past weer niet direct in het verhaal van Jericho. Nee hoor, de muren moesten worden afgebroken. Heb nog heel voorzichtig nagedacht of het Engels wel goed verstaan was maar ja hoor, de muur van de ingang moest echt afgebroken worden. Dus gelijk een volgend creatief ideetje er tegenaan gegooid. Misschien is het een optie om de goederen uit de container te halen en dan de container van de vrachtwagen te laden. Oke, oke het is wat omslachtig maar je ziet hier gekkere dingen gebeuren. Ook dat was een belachelijk Hollands idée. Nee hoor, de muur moest worden afgebroken. En zo gebeurde het. De prayers gingen door minus een groot aantal leraren. Wij kunnen u niet meedelen of er tijdens de prayers is geprayd voor de ineenstorting van de muur maar het is een feit dat binnen een minuut of 15 de eerste muur tegen de vlakte lag, gevolgd door het tweede stukje een minuut of 5 later.
Chauffeur kroop helemaal tevreden weer achter het stuur om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het niet aan de muren lag maar dat de vrachtwagen niet in staat bleek te zijn om de bocht met container en al te nemen.
Ondertussen, nadat de muren waren gevallen, stroomden de leerlingen uit het gebouw waar de prayers werden gehouden, en vergaten spontaan hun lessen om maar niets van het schouwspel te missen. We zijn nu ongeveer een uur later en kunnen u meedelen dat men momenteel bezig is om de container voor de poorten uit te laden en het voedsel binnen de poorten te slepen. Ach, soms zijn die Nederlanders nog niet zo dom, maar het is zo jammer dat ze dat hier nog niet altijd in willen zien.
Hoe zouden die muren van Jericho eigenlijk weer op zijn gebouwd????
Nu is ons ter ore gekomen dat er nog een tweede container aan schijnt te komen. Oh hoe spijtig dat wij dit niet mee zullen gaan maken.
Gisteren hebben we gelukkig alsnog de boeken kunnen kopen. Dit heeft 2 dagen gekost omdat er problemen waren om geld op te nemen. De details zullen we u besparen maar ook dat ging op de Keniaanse manier dus uren en uren wachten, papieren invullen, nogmaals papieren invullen, praten, uitleggen, uren wachten en uiteindelijk…… kwam er een man met een koffer waar het geld in bleek te zitten. Ondertussen nog een ongelukje met de auto gehad, maar daar wordt hier niet direct een verzekeringskwestie van gemaakt en zo gaan de dagen in vreugde voorbij.
Tja en nu zit het er dus bijna weer op.
De boardingpassen zijn net uitgedraaid. Judith gaat vandaag nog les geven en Ina en Anneke gaan, (als we vandaag de mogelijkheid krijgen om langs die container te komen die momenteel de volledige berg blokkeert) naar Sidai om het voedsel voor de komende 3 weken te brengen (iedereen ongelofelijk bedankt hiervoor).
Hoe zullen we dit jaar eens eindigen met onze verhalen?
Ten eerste willen we jullie allemaal weer heel erg bedanken voor jullie steun, gebed, support en heerlijke opmerkingen op de site. Dit is zo ontzettend gaaf om steeds weer te lezen! Bedankt daarvoor.
Daarnaast wordt het afscheid nemen hier steeds lastiger. Met sommige kinderen krijg je steeds meer een band en dat moet na vandaag weer tijdelijk losgelaten worden. Een aantal kinderen zijn deze week al vertrokken omdat de Highschool weer begon. Daarbij zaten een aantal van onze sponsorkinderen en dan is het soms nog even lastiger om weer afscheid te moeten nemen. Judith heeft ondertussen een sponsordochter (Rebecca) van een jaar of 18, Anneke heeft het niet kunnen laten om Tosh als sponsordochter aan te nemen en Ina heeft een sponsorzoon van 16, John, erbij. We hebben het hier heel fijn gehad ondanks de moeilijkheden en de ellende die we hier zien. We zien ook veel mooie dingen en daar mogen we de kids en ook onszelf steeds weer op wijzen. En bovenal hebben we opnieuw mogen ervaren dat God voor hen en voor ons zorgt. Hij is gelukkig Degene die regeert ook hier in Afrika. In situaties die wij niet kunnen begrijpen heeft Hij gelukkig de leiding. En zo kunnen wij hier met een gerust hart vertrekken om maandag in Nederland ons werk weer op te pakken. (hebben we het hoofd nog niet helemaal naar staan maar dat komt vast wel weer, dit voor onze leidinggevenden, smile)
Een hele dikke knuffel van ons,
we hopen jullie binnenkort allemaal weer te zien,
liefs
IJA
-
08 Mei 2009 - 07:25
Hanneke:
Tjonge Jericho, die muren van jericho zijn hesteld hoor in de tijd van Achab nota bene.
en ten koste van de zonen van de bouwer.
gelukkig is dit de muur van Jericho niet.
en er zal zeker meer zegn op rusten dan op heel Jericho.
veel sterkte met afschied nemen.
groetjes Hanneke -
08 Mei 2009 - 07:46
Nynke:
Succes nog in Sidai!!
En een Goede reis!!
Ben al benieuwd naar de foto's, en alle 'live' verhalen..
Liefs,
Nynke -
08 Mei 2009 - 08:01
Gerrit:
Het wordt toch eens tijd om de plain te pakken om mijn hele gewicht in de strijd te gooien tegen zoveel onbekendheid.
Er is bij ons op de zaak een gezegde dat luid: wonderen doen we direct, onmogelijkheden duren iets langer.
Goede terugreis gewenst.
Gerrit -
08 Mei 2009 - 08:19
Wendy Oosterbroek:
Lieve Judith en de andere dames natuurlijk.
Ik heb alle verhalen van deze reis gevolgt en ik vond het echt heel leuk om er zo een beetje bij te zijn! Echt super dat jullie dit hebben gedaan!! Er zouden meer mensen moeten zijn op deze aarde zoals jullie, die echt wat doen om een steentje bij te dragen in deze situaties. Echt geweldig!!
Een goede terugreis en Judith....ik wil de verhalen wel eens live van je horen, dus als je tijd hebt....komt please gauw langs voor een kop thee.
Veel liefs Wendy -
08 Mei 2009 - 08:41
Karine:
sterkte met afscheid nemen. En, Anneke, ik waardeer het zeer als je nog met je hoofd even in huruma blijft want dan kunnnen we nog even meegenieten. De harde werkelijkheid komt immers weer snel genoeg. Goede reis! -
08 Mei 2009 - 11:08
Harry:
Bedankt voor jullie verhalen. Ik denk dar er in Nederland nog heeeeel veeeel bijkomen!
Een gezegende terugreis gewenst, en de groeten aan alle kinderen en volwassenen daar!
groeten Harry -
08 Mei 2009 - 11:52
Jolande Geersing:
Ik heb genoten van jullie verhalen. Prachtig en humoristisch opgeschreven!
Lastig lijkt het mij om afscheid te moeten nemen. Sterkte en een goede terugreis!
Groeten,
Jolande Geersing -
08 Mei 2009 - 12:17
Elgera Timmermans:
ik heb alle verhalen gelezen.. echt zo ontzettend gaaf!! ik hoop dat de brief voor Richard nog over is gekomen.. liefs elgera -
08 Mei 2009 - 12:56
Evelien V:
goede reis terug, van mij mocht je nog wel even blijven hoor.. -
08 Mei 2009 - 13:14
Marije:
Afscheid nemen doet altijd pijn. Maar jullie hebben veel goeds verricht en ook dat mag je meenemen naar Nederland. Dus kom maar op met nog meer mooie verhalen!!!
Goede terugreis.
Groetjes Marije -
08 Mei 2009 - 13:28
Marian:
Het is elke keer weer fijn om jullie verhalen te lezen en een beetje een beeld te krijgen hoe het daar is. Sterkte met het afscheid nemen en een gezegende terugreis, tot gauw! liefs marian -
08 Mei 2009 - 14:59
Aline Van Wingerden:
Veel sterkte gewenst met afscheid nemen en goede terugreis gewenst.
Tot maandag, groep 6 wacht op je Judith,
groetjes Aline -
08 Mei 2009 - 16:30
Jessica:
Ik heb jullie op de voet gevolgd met veel bewondering!
Ik wens jullie een goede terugreis!
Groetjes Jes -
08 Mei 2009 - 16:53
Gerard:
De tijd vliegt...Op naar volgend jaar maar weer? Maar eerst natuurlijk de 'afterparty'.
Meiden, de laatste loodjes... en daarna een goede terugreis gewenst.
Gods zegen voor jullie, Huruma en Sidai -
08 Mei 2009 - 17:04
Franziska Herrebout:
Hallo dames,
Fijn om zo mee te kunnen lezen/leven met jullie.
We wensen jullie een goede reis terug en veel sterkte met afscheid nemen.
Groetjes Franziska -
08 Mei 2009 - 17:32
Erika De Jager:
Het is jullie al een paar keer toegewenst maar ik wil jullie toch ook nog een hele goede terugreis toewensen en hoop dat jullie ergens tussendoor nog een mogelijkheid zien om wat uit te rusten van deze emotionele achtbaan voor je hier weer aan de slag moet.
Heel veel liefs Erika -
08 Mei 2009 - 18:45
Klas:
...een hele goede reis alvast,God is bij jullie, ook bij het afscheid nemen, maar ook als jullie zorg op afstand weer verder gaat...
Tot zaterdag!
liefs,
Klas &Jan -
08 Mei 2009 - 18:51
Pieter En Janita:
Wat een belevenissen zeg.
Jullie kunnen zo een boek uitgeven....
Tot ziens in Nederland en heel goede reis terug. -
08 Mei 2009 - 19:09
Wim En Liseth:
Heel veel sterkte bij het afscheid nemen en een goede reis terug. We zijn benieuwd naar de verhalen.
Liefs, Wim en Liseth -
08 Mei 2009 - 22:18
Jacolien:
Hoi Ina en de andere dames,
sterkte met het afscheid en een goede terug reis toegewenst! Tot gauw!
Jacolien -
09 Mei 2009 - 10:32
Ingrid Den Otter:
Hoi hoi!
Ik wens jullie een zo goed mogelijke voorspoedige reis terug en tot ziens! Goed gedaan alledrie!
Groetjes van Ingrid -
09 Mei 2009 - 17:17
Ine Thys-Rook:
Lieve zus Judith,
Gefeliciteerd met je sponsordochter Rebecca.
Liefs Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
