Alleen in Kenia
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
22 Juli 2012 | Kenia, Nairobi
Ach, wat een pakkende titel aan het begin van een nieuwe reis.
Hier zit ik dan in Kenia, helemaal alleen. Zelfs de koffers hebben me verlaten.
Eigenlijk wist ik diep in mijn hart dat ik best sneller zou kunnen zijn dan mijn koffers. Gisteravond is het overtuigende bewijs geleverd. Heatrow praat er nu nog over. Een, toch niet meer piepjonge, vrouw die een week voor de Olympische Spelen de 3000 steeple aflegt met als hordes allerlei hekken, rekken, kleine Chineesjes en wat dies meer zij. Oh ja, er halverwege achterkwam dat ze haar fototas bij de controle had laten staan, omkeerde, terug sprintte met pap in de benen en vervolgens nogmaals alle hordes inclusief kleine Chineesjes weer afwerkte. Maar ze won afgetekend en kwam precies 3 minuten voor het sluiten van de gate, bezweet, rood aanlopend, voorovergebogen happend naar adem, het toestel in wankelen. Bij de gate wilden ze de gouden medaille uitreiken en het Wilhelmus spelen maar dat is vriendelijk edoch zeer beslist afgewezen want door al dat eerbetoon zou alsnog het vliegtuig worden gemist waardoor er een gedwongen 24 uurs rust in London zou aanbreken en dat moest natuurlijk voorkomen worden. Maar vervolgens, na deze grandioze overwinning, sta je dan heel zielig bij de lopende band te hopen en te smeken dat er toch minimaal 1 koffertje mee is gekomen. Nee, nee, mooi niet, alles staat nog in London. Dus de rij bij de balie met vermiste koffers opzoeken. Er moet een formulier worden ingevuld. Nee, niet door mij maar door een mooie Keniaan achter een houten schot. Hij is erg hoffelijk en aardig, ja, toch altijd weer prettig. Maar…. koffer 1 heeft het op het formulier het verkeerde merk, koffer 2 de verkeerde kleur, vervolgens is koffer 1 qua vorm met koffer 2 verwisseld en zijn de adresgegevens niet correct. Zouden deze koffers ooit nog weer bij de rechtmatige eigenaar terecht komen? Waarschijnlijk wordt dit een extra ritje naar het vliegveld.
Daarnaast is het ook nog de grote vraag, wie zal er eerder in Nairobi zijn? Ina dinsdagmorgen of mijn koffers?
Je voelt je niet prettig zonder je koffer, of je mist niet zozeer je koffer alswel de inhoud. Je hebt het gevoel niet bepaald okselfris en schoon te zijn nadat je een dag en nacht hebt gereisd en nog steeds met dezelfde kleren rond loopt met hier en daar ondertussen een vlekje. Vervolgens spreek je vanmiddag op de secondary school een meisje uit Kibera, de grootste sloppenwijk van oostelijk Afrika, ze liep in een blouse, ooit waarschijnlijk wit geweest, met een boordje zo ongelofelijk totaal versleten en ze is TROTS omdat ze binnenkort examen van de highschool kan doen. Wat maakt zo’n blouse dan eigenlijk uit? Daarna de kleren van een paar zwervers op de markt eens goed bekeken en de conclusie is dat je eigenlijk best nog wel een paar dagen zonder koffer zou kunnen.
Goed, hoe lang kun je zeuren over een paar koffers. Maar ja omdat er nog niet zo heel veel belevenissen zijn en er toch wel een start gemaakt moet worden met de verhalen van de nieuwe reis zitten jullie nu met een kofferverhaal.
Robert, de taxidriver, stond gelukkig te wachten op het vliegveld. Wat is het toch gaaf dat er hier telkens weer mensen zijn die er plezier aan hebben om je op te halen al moeten ze lang wachten. John, de sponsorzoon van Ina, bleef maar bellen hoe laat we af konden spreken. Kwaka (onze medewerker) stond binnen de kortste keren op de stoep en omdat er toch geen koffers uitgepakt hoefden te worden zijn we maar gelijk vertrokken. Vanmiddag Tosh op school bezocht en gelijk met een stel andere meiden weer eens even bijgepraat. Was goed om daar te zijn.
Wat gaan we de komende weken doen?
We gaan alle onze projecten langs zoals morgen gesprekken met Kwaka over boekhouding en highschoolproject, dinsdag naar Christian Hands, woensdag naar Kibiko en solarproject, donderdag naar Kiambu, we gaan vrijdag en zaterdag met Robin 2 dagen naar Bomet om een project te bekijken en zondag gezellig een dagje naar de Bells met de baby’s. Voor volgende week hebben we ook al een aantal afspraken staan dus het is weer lekker gevuld. Daarnaast zullen er vast wel weer een aantal andere zaken tussendoor komen. Maar goed…. that’s Kenya, man. Het is jammer dat de kinderen nog geen vakantie hebben. Daardoor zullen we hen wat minder kunnen spreken. Aan de andere kant komen we wel aan een aantal andere zaken toe.
We mogen er weer aan beginnen!
Hartelijke groet,
Anneke
(ach, die vannacht waarschijnlijk droomt vlaggendraagster te zijn van de Nederlandse Olympische ploeg in Londen)
Hier zit ik dan in Kenia, helemaal alleen. Zelfs de koffers hebben me verlaten.
Eigenlijk wist ik diep in mijn hart dat ik best sneller zou kunnen zijn dan mijn koffers. Gisteravond is het overtuigende bewijs geleverd. Heatrow praat er nu nog over. Een, toch niet meer piepjonge, vrouw die een week voor de Olympische Spelen de 3000 steeple aflegt met als hordes allerlei hekken, rekken, kleine Chineesjes en wat dies meer zij. Oh ja, er halverwege achterkwam dat ze haar fototas bij de controle had laten staan, omkeerde, terug sprintte met pap in de benen en vervolgens nogmaals alle hordes inclusief kleine Chineesjes weer afwerkte. Maar ze won afgetekend en kwam precies 3 minuten voor het sluiten van de gate, bezweet, rood aanlopend, voorovergebogen happend naar adem, het toestel in wankelen. Bij de gate wilden ze de gouden medaille uitreiken en het Wilhelmus spelen maar dat is vriendelijk edoch zeer beslist afgewezen want door al dat eerbetoon zou alsnog het vliegtuig worden gemist waardoor er een gedwongen 24 uurs rust in London zou aanbreken en dat moest natuurlijk voorkomen worden. Maar vervolgens, na deze grandioze overwinning, sta je dan heel zielig bij de lopende band te hopen en te smeken dat er toch minimaal 1 koffertje mee is gekomen. Nee, nee, mooi niet, alles staat nog in London. Dus de rij bij de balie met vermiste koffers opzoeken. Er moet een formulier worden ingevuld. Nee, niet door mij maar door een mooie Keniaan achter een houten schot. Hij is erg hoffelijk en aardig, ja, toch altijd weer prettig. Maar…. koffer 1 heeft het op het formulier het verkeerde merk, koffer 2 de verkeerde kleur, vervolgens is koffer 1 qua vorm met koffer 2 verwisseld en zijn de adresgegevens niet correct. Zouden deze koffers ooit nog weer bij de rechtmatige eigenaar terecht komen? Waarschijnlijk wordt dit een extra ritje naar het vliegveld.
Daarnaast is het ook nog de grote vraag, wie zal er eerder in Nairobi zijn? Ina dinsdagmorgen of mijn koffers?
Je voelt je niet prettig zonder je koffer, of je mist niet zozeer je koffer alswel de inhoud. Je hebt het gevoel niet bepaald okselfris en schoon te zijn nadat je een dag en nacht hebt gereisd en nog steeds met dezelfde kleren rond loopt met hier en daar ondertussen een vlekje. Vervolgens spreek je vanmiddag op de secondary school een meisje uit Kibera, de grootste sloppenwijk van oostelijk Afrika, ze liep in een blouse, ooit waarschijnlijk wit geweest, met een boordje zo ongelofelijk totaal versleten en ze is TROTS omdat ze binnenkort examen van de highschool kan doen. Wat maakt zo’n blouse dan eigenlijk uit? Daarna de kleren van een paar zwervers op de markt eens goed bekeken en de conclusie is dat je eigenlijk best nog wel een paar dagen zonder koffer zou kunnen.
Goed, hoe lang kun je zeuren over een paar koffers. Maar ja omdat er nog niet zo heel veel belevenissen zijn en er toch wel een start gemaakt moet worden met de verhalen van de nieuwe reis zitten jullie nu met een kofferverhaal.
Robert, de taxidriver, stond gelukkig te wachten op het vliegveld. Wat is het toch gaaf dat er hier telkens weer mensen zijn die er plezier aan hebben om je op te halen al moeten ze lang wachten. John, de sponsorzoon van Ina, bleef maar bellen hoe laat we af konden spreken. Kwaka (onze medewerker) stond binnen de kortste keren op de stoep en omdat er toch geen koffers uitgepakt hoefden te worden zijn we maar gelijk vertrokken. Vanmiddag Tosh op school bezocht en gelijk met een stel andere meiden weer eens even bijgepraat. Was goed om daar te zijn.
Wat gaan we de komende weken doen?
We gaan alle onze projecten langs zoals morgen gesprekken met Kwaka over boekhouding en highschoolproject, dinsdag naar Christian Hands, woensdag naar Kibiko en solarproject, donderdag naar Kiambu, we gaan vrijdag en zaterdag met Robin 2 dagen naar Bomet om een project te bekijken en zondag gezellig een dagje naar de Bells met de baby’s. Voor volgende week hebben we ook al een aantal afspraken staan dus het is weer lekker gevuld. Daarnaast zullen er vast wel weer een aantal andere zaken tussendoor komen. Maar goed…. that’s Kenya, man. Het is jammer dat de kinderen nog geen vakantie hebben. Daardoor zullen we hen wat minder kunnen spreken. Aan de andere kant komen we wel aan een aantal andere zaken toe.
We mogen er weer aan beginnen!
Hartelijke groet,
Anneke
(ach, die vannacht waarschijnlijk droomt vlaggendraagster te zijn van de Nederlandse Olympische ploeg in Londen)
-
23 Juli 2012 - 08:39
Jeanet:
Fijn begin van deze reis!! Misschien toch maar vaker sporten, zodat de conditie iets beter op peil is?? Goed dat je er bent, voor ons ben je zeker een kampioen en heb je die medaille dubbel en dwars verdiend. Pas goed op je zelf!
Liefs ons. -
23 Juli 2012 - 08:40
Geeske:
Zo, 'k heb vanmorgen na het verhaal extra deo gebruikt. -
22 Juli 2012 - 19:14
Judith :
Mooi dat je weer veilig bent aangekomen , hopelijk komen je koffers snel ! -
22 Juli 2012 - 19:48
Ina:
grinnik, het is weer als vanouds! Slaap lekker en droom maar over die gouden medaille....het zal bij dromen blijven vrees ik!!
Groetjes en ik hoop tot overmorgen! -
22 Juli 2012 - 19:54
Renny:
aah, ik wilde je nog een goede reis en tijd toewensen... Bij deze dan! Gods Zegen en ik heb met plezier je kofferverslag gelezen. liefs van hier.. -
22 Juli 2012 - 19:55
Esther:
Ohh nee! Wat een nachtmerrie! Kan me voorstellen dat je je erg kaal voelt zonder koffer's! Maar je weet er weer een leuke draai aan te geven.. haha. Ik hoop voor je dat de koffers snel in Kenia arriveren. Groetjes aan iedereen daar!
Liefs -
22 Juli 2012 - 20:03
Hanneke A.:
Hey Anneke
Wat weer een mooi verhaal!
Ik hoop voor je dat je koffers gauw weer boven water komen, anders doe je vanaf dinsdag maar samen met Ina´s koffer. Een hele mooie tijd toegewenst en de hart. groeten van ons -
22 Juli 2012 - 20:39
Gerard&Miranda:
Van harte met deze grandioze Olympische overwinning :P
Veel zegen de komende dagen. -
22 Juli 2012 - 20:41
Bertina:
Hoi Anneke. Ik zie je in gedachte al gaan over al de chineesjes en de andere hordes. Misschien wordt het ooit een olympische sport, tot die tijd blijft het dromen. Vanmiddag afscheid van Ina genomen, die dinsdagmorgen bij je hoopt te komen. Nu de verhalen gaan volgen en kijken wat jullie allemaal doen en beleven. Dit verhaal is een lueke binnenkomer. Wij willen je vanuit een Putten bij kampvuur heel veel succes wensen en God's onmisbare zegen. Groetjes, de van Oostendes. -
22 Juli 2012 - 22:28
Rachel:
Haha, wat hilarisch... Jij schrijft prachtig (heb zelf ook slechte ervaringen met Heathrow, dus heb er ook nog beeld bij ;) al is je koffers missen best vervelend. Ik had gepland om je nog te bellen voor je ging :( hierbij als nog veel goeds en zegen voor dit nieuwe Kenia avontuur!! Ik zie al weer mooie activiteiten op de planning. Doe je de groetjes aan iedereen en speciaal een dikke knuffel voor Mary en Ann en natuurlijk ook voor jullie kids. En trakteer ons maar mooi vaak op verhalen met jullie prachtige belevenissen. Liefs -
22 Juli 2012 - 22:55
Mirjam Koetsier:
HAHA altijd lachen met jou:D ongelofelijk schrijftalent heb je;) misschien kun je je verhalen nog eens verfilmen hihi
Je leeft nu dus echt op keniaanse wijze:D
nou succes sterkte en Gods zegen voor de komende tijd. Ik kijk nu alweer uit naar je volgende verhaal
liefs -
23 Juli 2012 - 10:32
Pa En Willemien:
Hoi meid,
Fijn om iets van je te horen.Gisteravond heeft Jeanet ook al gebeld.
Iets aan je conditie doen zou dat helpen ? Wees voorzichtig.
God bless you.
Dikke knuffel van ons. -
23 Juli 2012 - 13:45
23 Juli 2012:
Anneke,
We zijn trots op je! Na het debacle van het nederlandse voetbal elftal hebben we tenminste de eerste gouden medaille binnen! Gelukkig heb je de belangrijkste tas: de fototas, wel bij. Ik kijk met belangstelling je foto's weer tegemoet.
Enneh voor wat betreft dat dromen; Andy Williams beëindigde zijn televisie shows in de 70-jaren met een liedje waarin de zin voorkwam: and may all your dreams come true!!!!
Groeten en sterkte met je werkzaamheden
Anke -
23 Juli 2012 - 13:45
23 Juli 2012:
Anneke,
We zijn trots op je! Na het debacle van het nederlandse voetbal elftal hebben we tenminste de eerste gouden medaille binnen! Gelukkig heb je de belangrijkste tas: de fototas, wel bij. Ik kijk met belangstelling je foto's weer tegemoet.
Enneh voor wat betreft dat dromen; Andy Williams beëindigde zijn televisie shows in de 70-jaren met een liedje waarin de zin voorkwam: and may all your dreams come true!!!!
Groeten en sterkte met je werkzaamheden
Anke -
23 Juli 2012 - 19:17
Jan:
Anneke,
Doe toch eens rustig! ;-). Laat die Olympische aspiraties toch...
Goede tijd in Kenia. May God bless you.
Groet, Jan -
23 Juli 2012 - 19:48
Edwin:
Je was altijd al de sportiefste thuis.
Ben diep gelukkig dat het jouw overkomt, ik had waarschijnlijk 3 vliegtuigen moeten wachten.
Verkopen ze ook onderbroeken in Kenia? Anders sturen we er een paar per post. Ze zullen er toch wel zijn met 3.5 week? Met een Makro-setje deo?
Succes, komt vast allemaal goed.
Liefs,
Edwin en Herma -
23 Juli 2012 - 19:52
Gienus:
Beste Anneke,
Nooit gedacht dat er een verstrooide professor in jouw schuilde. Verbaast dat jij aspiraties hebt voor een gouden medaille op de olympische spelen.
Wees voorzichtig want voor je het weet kom je de man met de hamer tegen.
Fijn dat je in elk geval goed bent overgekomen.
Veel sterkte en Gods zegen voor de komende werkzaamheden. -
23 Juli 2012 - 21:23
Ineke:
volgende keer in ieder geval een onderbroek in de zak, schat!
goede tijd in Kenya
kus ien en ed -
23 Juli 2012 - 21:42
Henk En Joke Gr:
Ha Anneke,
We hebben je geeneens een goede reis gewenst en nu zit je er al.....Al was de reis op zich misschien goed, wat een toestand er omheen zeg! Maar je maakt er weer een mooi verhaal van!
Sinds wij een koffer kwijt waren hebben we altijd een schone onderboek, een tandenborstel+pasta en deo mee! Nou ja, volgende reis beter!
In ieder geval: een goede en gezegende tijd gewenst!
groetjes van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
