Van overstromingen en het Wilhelmus
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
02 Mei 2018 | Kenia, Nairobi
We are back! Het voelt als thuiskomen.
Vrijdagavond laat arriveren we in een, nogal enigszins, nat Kenia. Het staartje, of zoals we nu merken nogal een staart, van een regenseizoen dat vele records heeft gebroken. De drainage laat hier veel te wensen over dus je kunt je wel voorstellen hoe de (zand) wegen er hier uit zien.....Hierover later meer.
Zaterdagmorgen gaan we meteen op pad. We willen onze kids (en kleinkinderen) graag weer zien en reizen gelijk naar Ngong. Het weerzien is zoals altijd goed en fijn. In de loop van de zaterdag hebben we een afspraak om naar een huisje te kijken. Wij in de taxi met een routebeschrijving want een straatnaam met een huisnummer kennen ze vaak niet. We vinden het huis en na de inspectie zullen wij wel eens ff lopend naar de hoofdweg. Handig om uit te proberen hoe lang die afstand is zodat we gelijk weten hoe snel we dan bij het openbaar vervoer zijn. Wat meewarig (wie gaat er nu lopen met dat slechte weer) legt de huisknecht de route uit en daar gaan we.
Gelukkig is het droog nadat het die afgelopen nacht heeft gestortregend. Na zo'n 10 minuten moeten we links af en......kunnen we niet verder. Een brede rivier van snelstromend water blokkeert ons de, nu onzichtbare, asfaltweg. Dwars over de weg heen, stroomt het water gutsend de berm in. We kijken naar onze gympies, je ziet Anneke nog ff denken of ze het op blote voeten zal wagen en uiteindelijk besluiten we: geen beginnen aan. Er komt een auto aan met een breedlachende vrouw achter het stuur. Ze heeft de de grootste lol als ze die 2 verdwaalde blanken ziet die geen pad door de rode zee kunnen ontdekken. Voorzichtig vraagt Ina of zij het lef heeft om door de stroom heen te rijden en of wij dan misschien het waterdeel mee mogen rijden. Ze glimlacht hartelijk en nodigt ons in de auto. Het is ons gelukt om met droge voeten de overkant te halen en ze is ook nog zo vriendelijk om ons over de volgende riviertjes te brengen.
Zondagmorgen luisteren we mee met een kerkdienst uit Zutphen. Na de preek duikt Anneke de badkamer in terwijl Ina de rest van de dienst afluistert. Aan het einde van de dienst klinkt het Wilhelmus. Het geluid wordt wat harder gezet en ja hoor, binnen de kortste keren wordt er vanuit de badkamer uit volle borst en dus nogal vals de beide coupletten van het Wilhelmus meegezongen. Als we de gordijnen openen, blijkt de hele muur tussen de tuin van ons en de buren omver te zijn gevallen. Compleet omver. Was dit nou het gezang van Anneke of de regen? We zullen het nooit weten.....
Op maandag gaan we gesprekken voeren met de highscholers. Ons werk is begonnen!
Vrijdagavond laat arriveren we in een, nogal enigszins, nat Kenia. Het staartje, of zoals we nu merken nogal een staart, van een regenseizoen dat vele records heeft gebroken. De drainage laat hier veel te wensen over dus je kunt je wel voorstellen hoe de (zand) wegen er hier uit zien.....Hierover later meer.
Zaterdagmorgen gaan we meteen op pad. We willen onze kids (en kleinkinderen) graag weer zien en reizen gelijk naar Ngong. Het weerzien is zoals altijd goed en fijn. In de loop van de zaterdag hebben we een afspraak om naar een huisje te kijken. Wij in de taxi met een routebeschrijving want een straatnaam met een huisnummer kennen ze vaak niet. We vinden het huis en na de inspectie zullen wij wel eens ff lopend naar de hoofdweg. Handig om uit te proberen hoe lang die afstand is zodat we gelijk weten hoe snel we dan bij het openbaar vervoer zijn. Wat meewarig (wie gaat er nu lopen met dat slechte weer) legt de huisknecht de route uit en daar gaan we.
Gelukkig is het droog nadat het die afgelopen nacht heeft gestortregend. Na zo'n 10 minuten moeten we links af en......kunnen we niet verder. Een brede rivier van snelstromend water blokkeert ons de, nu onzichtbare, asfaltweg. Dwars over de weg heen, stroomt het water gutsend de berm in. We kijken naar onze gympies, je ziet Anneke nog ff denken of ze het op blote voeten zal wagen en uiteindelijk besluiten we: geen beginnen aan. Er komt een auto aan met een breedlachende vrouw achter het stuur. Ze heeft de de grootste lol als ze die 2 verdwaalde blanken ziet die geen pad door de rode zee kunnen ontdekken. Voorzichtig vraagt Ina of zij het lef heeft om door de stroom heen te rijden en of wij dan misschien het waterdeel mee mogen rijden. Ze glimlacht hartelijk en nodigt ons in de auto. Het is ons gelukt om met droge voeten de overkant te halen en ze is ook nog zo vriendelijk om ons over de volgende riviertjes te brengen.
Zondagmorgen luisteren we mee met een kerkdienst uit Zutphen. Na de preek duikt Anneke de badkamer in terwijl Ina de rest van de dienst afluistert. Aan het einde van de dienst klinkt het Wilhelmus. Het geluid wordt wat harder gezet en ja hoor, binnen de kortste keren wordt er vanuit de badkamer uit volle borst en dus nogal vals de beide coupletten van het Wilhelmus meegezongen. Als we de gordijnen openen, blijkt de hele muur tussen de tuin van ons en de buren omver te zijn gevallen. Compleet omver. Was dit nou het gezang van Anneke of de regen? We zullen het nooit weten.....
Op maandag gaan we gesprekken voeren met de highscholers. Ons werk is begonnen!
-
02 Mei 2018 - 20:25
Annelies:
Tof, succes weer met al jullie werkzaamheden! -
02 Mei 2018 - 21:41
Margot:
Och wat een verhaal zeg en dan al die regen dan was het afgelopen decennium wel beter hè toen hebben we geen druppel gehad ik denk.( Weet a eigenlijk wel zeker,) dat de schutting omgevallen is vanwege Anneke.s gezang dat zou bij mij nl ook gebeuren ......ha ha
Doe Toch en John de hartelijke groeten van mij Logeren jullie ook weer in het huis van Karen? Succes met al jullie werk daar in Kenia!!!
-
02 Mei 2018 - 23:11
H.Lubbers:
Zou een paar laarzen ook een idee zijn ? -
03 Mei 2018 - 10:23
Roelof En Liene:
........en dan zeggen dat je tegenwoordig geen avonturen meer kunt mee maken. Volgens mij is het Wilhelmus wel het grootste avontuur!!!! Succes met alle werk! -
03 Mei 2018 - 14:24
Gerard:
Geweldig verslag, ik zie het zo voor me. Veel goede dagen samen.
-
03 Mei 2018 - 18:05
Rachel:
Haha wat een verhaal -
03 Mei 2018 - 18:05
Rachel:
Heel veel succes met en genieten van jullie werk en alles daar. -
04 Mei 2018 - 08:59
Margriet:
Wat een mooi verhaal weer...wat een belevenis daar te mogen zijn. HET WILHELMUS zingen zie ik zo voor me...wens jullie goede tijd ina anneke ! Lfs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
