Cats
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
26 April 2019 | Kenia, Nairobi
Hallo lieve vrienden, familie en lezers van onze blog,
sorry, sorry, dat we nog niet eerder tijd hebben genomen om een verhaal te schrijven tijdens deze reis.
Er is zoveel gebeurd dat we er gewoonweg nog niet aan toe zijn gekomen. Vorige week vrijdag zijn we, na een goede reis, weer aangekomen in het ons zo geliefde Kenia.
Rianne is deze keer met ons mee en loopt hier rond alsof ze nooit anders gedaan heeft. Mooi om te zien en fijn om haar bij ons te hebben en te mogen delen wat er hier allemaal gebeurt. Dat geeft ons zelf ook vaak weer nieuwe inzichten.
In januari zijn we ons verhaal geëindigd met ons bezoek aan Jukumu Letu en we mogen er nu weer mee beginnen omdat we vandaag een groot deel van de dag door hebben gebracht bij Jukumu Letu. Je had ons als 3 blanken moeten zien zitten tussen de leiders en een aantal inwoners van de sloppenwijk. Maar.... het gaat goed.
In de afgelopen maanden hebben we regelmatig contact gehad met Martha en Caroline. Martha is de studente van HM die de onderzoeken voor het naaiproject voor de vrouwen in de slum, doet en Caroline is de directrice van Jukumu Letu. Er is een uitgebreid veldonderzoek gedaan naar de noodzaak en haalbaarheid van het project. De conclusie is dat het zeker de moeite waard is om de vrouwen in de slum de mogelijkheid te geven tot een opleiding voor designer en naaister. De overheid in Ngong heeft ons al een winkelruimte toegezegd en zo heeft ieder zijn deel.
Voor degenen die het opvalt dat we nog geen dier genoemd hebben, hier is ie dan, het is deze keer de kat. We worden elke dag geconfronteerd met katten. Te kleine katten, afgrijselijk dikke katten, katten met 3 pootjes, katten die nog niet bij de moeder weg kunnen maar zich wel zelf moeten redden. Katten die in de fishpound zijn gegleden en niet tegen de helling omhoog kunnen komen. Misschien mag je het zo niet helemaal zeggen maar het doet ons denken aan een afspiegeling van de bevolking. Wat is er hier toch een ellende. Vorig jaar werden we geconfronteerd met water, afgrijselijke hoeveelheden water. Wat waren het een verschrikkelijke situaties van mensen vooral ook in de sloppenwijk. En dit jaar is het droog, zo verschrikkelijk droog dat de mensen sterven van de honger. Weet je, het is soms gewoon allemaal niet voor te stellen wat er in deze landen gebeurt. Het lijkt allemaal zo oneerlijk. En toch gaan de mensen weer door, zoeken nieuwe mogelijkheden en daar mogen we een stukje bij helpen.
Ondertussen is het, gelukkig, ’s nachts gaan regenen waardoor we hopen dat er snel weer wat zal gaan groeien en mensen weer wat te eten krijgen.
Wat hebben we verder zoals gedaan in de afgelopen week?
We hebben een groot deel van de highscholers weer gesproken, mooie en soms ook moeilijke gesprekken maar met, bijna alle, studenten gaat het goed op school. In augustus gaan we starten met de zorg voor een stukje psychosociale ontwikkeling zodat de studenten ook hun trauma’s kunnen leren verwerken. We konden de kinderen ook allemaal weer een zak eten meegeven doordat we van de tientjesactie in december nog geld over hadden.
We hebben Cara bezocht en de stand van zaken met Edwina besproken.
Er is regelmatig contact met onze kids. Tosh is gedeeltelijk voor ons aan het werk en leert steeds meer de stichting van binnenuit kennen. We hopen dat het zover komt dat zij, samen met anderen, een deel van ons werk over kan gaan nemen. Het is ook gewoon fijn om hen weer te spreken en een stukje leven met hen te delen. De komende week moeten er nog 2 kids verhuizen, dat wordt nog een kleine comedy op zich waarschijnlijk. En zo gaan we weer door met ons, soms moeilijke maar ook zo heerlijke werk, hier.
Hartelijke groet,
Rianne, Ina, Anneke
sorry, sorry, dat we nog niet eerder tijd hebben genomen om een verhaal te schrijven tijdens deze reis.
Er is zoveel gebeurd dat we er gewoonweg nog niet aan toe zijn gekomen. Vorige week vrijdag zijn we, na een goede reis, weer aangekomen in het ons zo geliefde Kenia.
Rianne is deze keer met ons mee en loopt hier rond alsof ze nooit anders gedaan heeft. Mooi om te zien en fijn om haar bij ons te hebben en te mogen delen wat er hier allemaal gebeurt. Dat geeft ons zelf ook vaak weer nieuwe inzichten.
In januari zijn we ons verhaal geëindigd met ons bezoek aan Jukumu Letu en we mogen er nu weer mee beginnen omdat we vandaag een groot deel van de dag door hebben gebracht bij Jukumu Letu. Je had ons als 3 blanken moeten zien zitten tussen de leiders en een aantal inwoners van de sloppenwijk. Maar.... het gaat goed.
In de afgelopen maanden hebben we regelmatig contact gehad met Martha en Caroline. Martha is de studente van HM die de onderzoeken voor het naaiproject voor de vrouwen in de slum, doet en Caroline is de directrice van Jukumu Letu. Er is een uitgebreid veldonderzoek gedaan naar de noodzaak en haalbaarheid van het project. De conclusie is dat het zeker de moeite waard is om de vrouwen in de slum de mogelijkheid te geven tot een opleiding voor designer en naaister. De overheid in Ngong heeft ons al een winkelruimte toegezegd en zo heeft ieder zijn deel.
Voor degenen die het opvalt dat we nog geen dier genoemd hebben, hier is ie dan, het is deze keer de kat. We worden elke dag geconfronteerd met katten. Te kleine katten, afgrijselijk dikke katten, katten met 3 pootjes, katten die nog niet bij de moeder weg kunnen maar zich wel zelf moeten redden. Katten die in de fishpound zijn gegleden en niet tegen de helling omhoog kunnen komen. Misschien mag je het zo niet helemaal zeggen maar het doet ons denken aan een afspiegeling van de bevolking. Wat is er hier toch een ellende. Vorig jaar werden we geconfronteerd met water, afgrijselijke hoeveelheden water. Wat waren het een verschrikkelijke situaties van mensen vooral ook in de sloppenwijk. En dit jaar is het droog, zo verschrikkelijk droog dat de mensen sterven van de honger. Weet je, het is soms gewoon allemaal niet voor te stellen wat er in deze landen gebeurt. Het lijkt allemaal zo oneerlijk. En toch gaan de mensen weer door, zoeken nieuwe mogelijkheden en daar mogen we een stukje bij helpen.
Ondertussen is het, gelukkig, ’s nachts gaan regenen waardoor we hopen dat er snel weer wat zal gaan groeien en mensen weer wat te eten krijgen.
Wat hebben we verder zoals gedaan in de afgelopen week?
We hebben een groot deel van de highscholers weer gesproken, mooie en soms ook moeilijke gesprekken maar met, bijna alle, studenten gaat het goed op school. In augustus gaan we starten met de zorg voor een stukje psychosociale ontwikkeling zodat de studenten ook hun trauma’s kunnen leren verwerken. We konden de kinderen ook allemaal weer een zak eten meegeven doordat we van de tientjesactie in december nog geld over hadden.
We hebben Cara bezocht en de stand van zaken met Edwina besproken.
Er is regelmatig contact met onze kids. Tosh is gedeeltelijk voor ons aan het werk en leert steeds meer de stichting van binnenuit kennen. We hopen dat het zover komt dat zij, samen met anderen, een deel van ons werk over kan gaan nemen. Het is ook gewoon fijn om hen weer te spreken en een stukje leven met hen te delen. De komende week moeten er nog 2 kids verhuizen, dat wordt nog een kleine comedy op zich waarschijnlijk. En zo gaan we weer door met ons, soms moeilijke maar ook zo heerlijke werk, hier.
Hartelijke groet,
Rianne, Ina, Anneke
-
26 April 2019 - 16:37
Jolien:
Ha Rianne, Anneke en Ina,
Fijn om weer mee te mogen lezen met wat jullie meemaken daar!
En ik begon inderdaad al te denken of ik wat gemist had ;-)
Het blijft fijn om de verhalen te lezen, wat een zegen dat er regen is gevallen!
Voor allemaal; nog een goede tijd.
En Ina tot maandag!
Liefs Jolien -
26 April 2019 - 16:40
Annelies:
Leuk om jullie belevenissen te lezen. :-) -
26 April 2019 - 18:51
Geeske:
Wat heerlijk om die verhalen te lezen! Nog een hele goede tijd daar! -
27 April 2019 - 05:25
Gerard&Miranda:
En wij maar zeuren wanneer het hier te nat of te droog is. Succes daar met alles. GBY
-
27 April 2019 - 11:01
Pa En Ma Nieland:
Wat weer een mooie weergave van jullie werk en belevenissen. -
27 April 2019 - 12:59
Bertina Van Oostende:
Hallo allemaal,
Super om weer wat te lezen van jullie. Wat maken jullie toch altijd weer veel mee. Heel veel succes nog even, de tijd gaat zo snel. Fijne Koningsdag daar, alhoewel dat er wel een beetje bij in zal schieten.
De van Oostende❤️ -
28 April 2019 - 16:53
Roelof Van Gelder:
Prachtig verhaal weer. Werk genoeg lees ik. Sterkte ermee en succes!! We kijken uit naar de volgende!! groeten uit Hardenberg -
29 April 2019 - 18:23
Corina:
Heel mooi te lezen wat jullie allemaal aan het doen zijn. Krijg er steeds meer beeld bij en zin in!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
