Wat begon met een modderbad
Door: Anneke, Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
16 December 2013 | Kenia, Nairobi
Hallo geliefde familie, vrienden, collega’s en iedereen die het leuk vindt om mee te lezen,
Daar zijn we weer……yes, we zijn terug in Kenia!
Hebt u dat ook wel eens, dat je van die opmerkingen maakt die heel erg gemeend maar toch niet helemaal letterlijk bedoeld zijn? Vorige week zei ik, behaaglijk hoog en droog in het kantoor tegen een collega dat het heerlijk is om gewoon lekker met ‘de poten in de modder’ te mogen werken met de kids in Kenia. En ja hoor, vanmiddag werd dit een beetje te veel werkelijkheid en stonden we prettig tot de enkeltjes in de modder omdat we zo nodig een eindje wilden wandelen i.p.v. met de matatu. We moeten ons lijntje natuurlijk een lijntje laten blijven en aangezien de weg toch was opgebroken, dachten we, domme blanken, dat wij daar best wel overheen konden wandelen, deden die Kenianen tenslotte ook. In Kenia betekent een opgebroken weg, echt een opgebroken weg met heuvels van klei en modder en kuilen met water en stenen. Na al die jaren snappen wij schijnbaar nog steeds niet dat wat Kenianen kunnen, voor ons meestal onmogelijk is. En… zij hebben geen suede schoenen met sleehak aan als ze zo’n avontuur aangaan. Er werd weer verdacht veel naar ons gekeken en enigszins meewarig geknikt. Ze bleken weer eens groot gelijk te hebben. We zullen glibberen, glijden, klauteren, vallen, opstaan en weer doorgaan, volgens ons aller Herman van Veen en ja, zo ging het zo ongeveer. Maar we hebben het einde van de wegopbreking gehaald en we hebben de grootste lol gehad. Laten we eerlijk zijn, wat kost een modderbad zo gemiddeld niet in een schoonheidssalon? Onze voetjes zijn zijdezacht zonder dat het een cent heeft gekost. Nou ja, misschien een paar suede schoenen met sleehak.
We hebben voor het eerst onze Ierse vrienden Paddy en Roisin ontmoet. Zij werken voor Cara Projects en we werken regelmatig samen in diverse projecten. Onze contacten liepen al een aantal jaren altijd via mail en telefoon omdat we op verschillende momenten in Kenia waren en dat voelde, volgens Paddy, als oude vrienden, maar gisteren was de eerste ontmoeting. Het voelde inderdaad als oude vrienden en beviel van beide kanten uitstekend.
Samen zijn we nu gestart met een project om kids die uit de tehuizen komen met workshops en meetings voor te bereiden op een zelfstandig leven. Deze kids hebben voedsel, onderdak en educatie gehad en dan?? Ze zijn vaak totaal niet voorbereid op een leven buiten het tehuis en komen allerlei zaken tegen waar ze geen raad mee weten. Stephen Ucembe van Kenyan Society of Careleavers, een man die zelf in kindertehuizen is opgegroeid, heeft aan den lijve ervaren wat het is om zelf je weg te moeten vinden in de maatschappij nadat je uit een tehuis komt. Hij is een aantal jaren geleden gestart met deze organisatie en vangt deze jongeren op, zorgt voor workshops, meetings en counsellingsessies en geeft deze kids een netwerk en een soort van familie waarop deze jongeren terug kunnen vallen. We zijn hier ontzettend blij mee omdat dit voor heel veel jongeren die we kennen, een geweldig vangnet kan zijn.
We gaan in het weekend samen met de betreffende groep jongeren naar een Christmasparty van KESCA om het ijs wat te breken waarna het traject voor hen kan worden gestart.
Ondertussen hebben we de meeste van onze eigen kids ook al ontmoet. Altijd leuk en goed om elkaar weer terug te zien. Ook hebben we gesproken met Kwaka, onze medewerker en Jen en Dave Bell van het baby rescue centre.
Tja, we zijn weer terug in Kenia……
Oh ja, nog ff een mooi verhaal. Misschien herinner je je het avontuur met de honden nog van de vorige reis in augustus.
En ja hoor, daar waren het herders, hier zijn het Dobbermans maar er moest weer kennis worden gemaakt. Wat wordt er toch mee bedoeld dat die beesten er allemaal zijn voor je eigen veiligheid?
Hoe veilig kan het zijn om je een beetje te laten besnuffelen door een stelletje Dobbermans omdat ze je even moeten leren kennen zodat ze je niet op het menu voor Kerst hebben staan ? Heb je dat gehad, duiken ze in jouw vuilnisbak waarvoor jij geen toestemming hebt verleend. Waarna ze jou ook nog leuk blijken te vinden en springen tegen je op om vervolgens lekker een beetje kwijlen op jouw, heerlijk naar OMO ruikende, schone broek.
En wat wordt er dan altijd door de eigenaars gezegd? Hé Bonnie en Clyde niet doen hoor, dat mag toch niet, dat weet je wel. En vervolgens tegen jou, terwijl je daar beteuterd naar die klodders op je, net nog, heerlijk naar OMO ruikende, schone broek, staat te kijken: “Oh nee toch, dat doen ze anders echt nooit”.
Jiggggg!
Morgen gaan we naar Cara, heerlijk ff spelen en knuffelen met de kids, kijken hoe het met het greenhouse is en vergaderen met Paddy, Roisin en Edwina.
Heerlijk om terug te zijn in Kenia……
Liefs vanuit Kenia,
Ina
Anneke
Daar zijn we weer……yes, we zijn terug in Kenia!
Hebt u dat ook wel eens, dat je van die opmerkingen maakt die heel erg gemeend maar toch niet helemaal letterlijk bedoeld zijn? Vorige week zei ik, behaaglijk hoog en droog in het kantoor tegen een collega dat het heerlijk is om gewoon lekker met ‘de poten in de modder’ te mogen werken met de kids in Kenia. En ja hoor, vanmiddag werd dit een beetje te veel werkelijkheid en stonden we prettig tot de enkeltjes in de modder omdat we zo nodig een eindje wilden wandelen i.p.v. met de matatu. We moeten ons lijntje natuurlijk een lijntje laten blijven en aangezien de weg toch was opgebroken, dachten we, domme blanken, dat wij daar best wel overheen konden wandelen, deden die Kenianen tenslotte ook. In Kenia betekent een opgebroken weg, echt een opgebroken weg met heuvels van klei en modder en kuilen met water en stenen. Na al die jaren snappen wij schijnbaar nog steeds niet dat wat Kenianen kunnen, voor ons meestal onmogelijk is. En… zij hebben geen suede schoenen met sleehak aan als ze zo’n avontuur aangaan. Er werd weer verdacht veel naar ons gekeken en enigszins meewarig geknikt. Ze bleken weer eens groot gelijk te hebben. We zullen glibberen, glijden, klauteren, vallen, opstaan en weer doorgaan, volgens ons aller Herman van Veen en ja, zo ging het zo ongeveer. Maar we hebben het einde van de wegopbreking gehaald en we hebben de grootste lol gehad. Laten we eerlijk zijn, wat kost een modderbad zo gemiddeld niet in een schoonheidssalon? Onze voetjes zijn zijdezacht zonder dat het een cent heeft gekost. Nou ja, misschien een paar suede schoenen met sleehak.
We hebben voor het eerst onze Ierse vrienden Paddy en Roisin ontmoet. Zij werken voor Cara Projects en we werken regelmatig samen in diverse projecten. Onze contacten liepen al een aantal jaren altijd via mail en telefoon omdat we op verschillende momenten in Kenia waren en dat voelde, volgens Paddy, als oude vrienden, maar gisteren was de eerste ontmoeting. Het voelde inderdaad als oude vrienden en beviel van beide kanten uitstekend.
Samen zijn we nu gestart met een project om kids die uit de tehuizen komen met workshops en meetings voor te bereiden op een zelfstandig leven. Deze kids hebben voedsel, onderdak en educatie gehad en dan?? Ze zijn vaak totaal niet voorbereid op een leven buiten het tehuis en komen allerlei zaken tegen waar ze geen raad mee weten. Stephen Ucembe van Kenyan Society of Careleavers, een man die zelf in kindertehuizen is opgegroeid, heeft aan den lijve ervaren wat het is om zelf je weg te moeten vinden in de maatschappij nadat je uit een tehuis komt. Hij is een aantal jaren geleden gestart met deze organisatie en vangt deze jongeren op, zorgt voor workshops, meetings en counsellingsessies en geeft deze kids een netwerk en een soort van familie waarop deze jongeren terug kunnen vallen. We zijn hier ontzettend blij mee omdat dit voor heel veel jongeren die we kennen, een geweldig vangnet kan zijn.
We gaan in het weekend samen met de betreffende groep jongeren naar een Christmasparty van KESCA om het ijs wat te breken waarna het traject voor hen kan worden gestart.
Ondertussen hebben we de meeste van onze eigen kids ook al ontmoet. Altijd leuk en goed om elkaar weer terug te zien. Ook hebben we gesproken met Kwaka, onze medewerker en Jen en Dave Bell van het baby rescue centre.
Tja, we zijn weer terug in Kenia……
Oh ja, nog ff een mooi verhaal. Misschien herinner je je het avontuur met de honden nog van de vorige reis in augustus.
En ja hoor, daar waren het herders, hier zijn het Dobbermans maar er moest weer kennis worden gemaakt. Wat wordt er toch mee bedoeld dat die beesten er allemaal zijn voor je eigen veiligheid?
Hoe veilig kan het zijn om je een beetje te laten besnuffelen door een stelletje Dobbermans omdat ze je even moeten leren kennen zodat ze je niet op het menu voor Kerst hebben staan ? Heb je dat gehad, duiken ze in jouw vuilnisbak waarvoor jij geen toestemming hebt verleend. Waarna ze jou ook nog leuk blijken te vinden en springen tegen je op om vervolgens lekker een beetje kwijlen op jouw, heerlijk naar OMO ruikende, schone broek.
En wat wordt er dan altijd door de eigenaars gezegd? Hé Bonnie en Clyde niet doen hoor, dat mag toch niet, dat weet je wel. En vervolgens tegen jou, terwijl je daar beteuterd naar die klodders op je, net nog, heerlijk naar OMO ruikende, schone broek, staat te kijken: “Oh nee toch, dat doen ze anders echt nooit”.
Jiggggg!
Morgen gaan we naar Cara, heerlijk ff spelen en knuffelen met de kids, kijken hoe het met het greenhouse is en vergaderen met Paddy, Roisin en Edwina.
Heerlijk om terug te zijn in Kenia……
Liefs vanuit Kenia,
Ina
Anneke
-
16 December 2013 - 20:06
Rian:
Zo weer een verhaal om van te smullen. Weer genieten van jullie verhalen met humor.
Liefs Rietje -
16 December 2013 - 20:07
Mirjam De Jong:
Wauwie cool gaaf en mooi dat het nu al zo vruchtbaar is we bidden voor jullie
Liefs -
16 December 2013 - 20:39
Sonja Jager:
Leuk begin van jullie mooie werk,succes en vele mooie momenten gewenst met elkaar.groetjes Sonja -
16 December 2013 - 20:58
Inez:
Veel plezier weer! Liefs mimjc -
16 December 2013 - 21:11
Wim En Bertina:
Goed begin. En je krijgt wat je wenst... in de modder ;). Geniet er van en veel zegen op jullie werk daar! God bless. -
16 December 2013 - 21:16
Herma En Edwin:
Ha dames, het is weer goed begonnen. We wensen jullie daar een goede tijd toe. Alvast fijne kerstdagen met de jongeren gewenst. -
16 December 2013 - 21:17
Afina:
Wat een geweldig begin van jullie reis. Ik zie uit naar de volgende verhalen. Liefs -
16 December 2013 - 21:23
Marion Ottens:
Toppers!!!! Begint goed!! Succes!! -
16 December 2013 - 21:31
Jolien:
En ja, modder en honden, jullie zijn er echt weer :-).
Een hele goede tijd daar en doe jullie kids de hartelijke groeten!
liefs -
16 December 2013 - 21:51
Robbert En Annelies:
Heel veel plezier en succes daar dames! -
16 December 2013 - 22:27
Bertina:
Lieve meiden,
Fijn dat je weer goed bent aangekomen. En ach, een goed begin is het halve werk :) heel veel succes met jullie werk daar, en Gods zegen erbij toegewenst.
De van Oostendes. -
16 December 2013 - 22:36
Anke:
jawel, het begint weer goed,
volgende keer een ander wasmiddel?
ik kijk al uit naar de volgende avonturen
-
17 December 2013 - 00:12
Annemarie Van Dalfzen:
Geweldig om van jullie verhalen weer te lezen. Ben blij om zo op de hoogte te blijven van de Kenia reizen. Geniet er van. -
17 December 2013 - 08:14
Ria Van Haren:
Wat een mooie start weer!! Groet aan de bekende in Cara en natuurlijk Dave en Jenn.
Alle goeds gewenst. -
17 December 2013 - 11:18
Marjolijn:
Leuk om jullie avonturen weer te lezen! Ik kijk alweer uit naar het volgende verhaal ;) Veel succes daar en ben benieuwd naar de verhalen en de foto's. Liefs Marjolijn -
17 December 2013 - 11:45
Elsbeth Beumer:
Hoi meiden, fijn dat jullie er weer veilig zijn aangekomen! Heel veel succes met alles wat deze keer weer op jullie (modderige) paden komt!!! We wensen jullie natuurlijk boven alles Gods zegen en de hartelijke groeten en knuffels voor de kinderen, vooral voor George!. Groetjes, André en Elsbeth -
17 December 2013 - 12:19
H.Lubbers:
Hallo lieve meiden,
Heerlijk om jullie verhalen weer te lezen !
Hoe was jullie heenreis ?
Hart.gr. van Willemien en pa. -
17 December 2013 - 13:24
Ma En Pa Nieland:
Hallo Ina en Anneke,
Nog bedankt voor het telefoontje van zaterdagmorgen. Nu zijn jullie en wij al weer een paar dagen verder. En wat hebben jullie al weer veel beleefd en gedaan. Veel succes en veel plezier gewenst.
En de Zegen van de Heere.
Groetjes GN en WN. -
17 December 2013 - 14:39
Annet Lassche:
Super om te lezen!
Gods zegen! -
17 December 2013 - 19:16
Vincent En Liesbeth:
Geweldig verhaal weer om te lezen! Leuk dat het nu ook 'bekend' is waar jullie het over hebben. Een goeie tijd gewenst en zegen voor jullie werk!
Groetjes Vincent en Liesbeth -
19 December 2013 - 13:58
Aline:
Hey, gaaf om weer te mogen lezen wat voor goeds jullie daar doen en ook veel lol mogen hebben ;-) Fijne feestdagen, geniet van alles wat op jullie pad komt en Gods zegen gewenst, liefs van Aline -
20 December 2013 - 09:51
Reinier Mak:
Leuk om te lezen. Nog goede tijd verder gewenst.
Reinier -
24 December 2013 - 23:47
Klas:
hele fijne kerstdagen, lieve Anneke, lieve Ina; breng maar veel liefde en vrede van onze grote God
over op dat verre stukje aarde...omhelzing van ons, Julian, Ewout, Marc, en Klas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
