De Nairobi-vlieg
Door: Ina/Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
30 December 2011 | Kenia, Nairobi
lieve allemaal,
Kerst lijkt wel weken geleden, we zijn het al haast vergeten. Onvergetelijke dagen zijn voorbij gevlogen. Waar we dan zo druk mee bezig zijn? Hier een kleine greep uit onze agenda: - afspraken met highschoolkinderen, - afspraak met de Bell-family die indirect verbonden zijn aan ons HIV-project en zelf bezig zijn met het opzetten van een babycare-centre waarbij baby’s binnen Kenia geadopteerd worden ipv in een kindertehuis te worden geplaatst, - boekhouding en afspraken over highschoolkinderen en highschoolfees doornemen met Kwaka, onze medewerker in Kenia, - een plan maken voor het solarproject waarmee meer kinderen naar school kunnen en ga zo maar door.
Het meest indrukwekkend was toch wel afgelopen woensdag in Limuru waarbij we hebben mogen helpen om voedsel uit te delen aan de alleramsten uit dat gebied. Wat een onvoorstelbaar leed! Sommige mensen hebben 20 kilometer moeten lopen voor een beetje eten. Het is een prachtig project waarbij deze mensen iedere 14 dagen een voedselpakket krijgen, maar ook zo onvoorstelbaar schrijnend. Het heeft diepe indruk op ons alledrie gemaakt.
Een stukje over deze dag uit het reisverslag van Rachel: “ De zware levensomstandigheden zijn er van de gezichten af te lezen. Sommigen kijken triest, gelaten, anderen glimlachen breeduit en spontaan begint zelfs iemand te zingen en dansen, waarna de anderen zachtjes meezingen. Pfff, ik moet bekennen dat ik toen wel even ben weggelopen. Dat ze zo blij en opgewekt doen gegeven de –in mijn ogen- erbarmelijke omstandigheden dat ze leven; de schaamte voorbij om de hulp van zo’n feeding program te moeten inschakelen om een beetje eten te krijgen om van te leven, omdat ze zonder niet kunnen overleven … dat raakt je! Die gezichten van die mensen zullen nog wel even op ons netvlies blijven, zeker met al die foto’s die ik er kon maken. Dat er alleen al in dit gebied zo’n 400 mensen met dit voedselprogramma geholpen moeten worden, omdat ze anders omkomen van de honger, dat is aan de ene kant verschrikkelijk, maar wat geweldig dat er dan iemand is, met sponsors zoals Druppels voor Kenia, die hen helpt. Want met zoveel welvaart in de wereld zou toch niemand honger mogen lijden?”
Bekijk ook de foto’s: https://picasaweb.google.com/106585217175990154821/28Dec2011?authuser=0&authkey=Gv1sRgCIXUh9uY58amcQ&feat=directlink
We zijn die dag onderweg met de taxi van Kwaka. Dit vehicel is niet echt snelwegwaardig maar we komen er gelukkig mee waar we moeten zijn. Dit wel nadat we een afslag missen, spookrijden, Rachel een kilometertje over de snelweg mag hollen om de auto weer in te halen, we allemaal uit moeten stappen omdat de auto de helling niet haalt en Rachel met rotsblokken in de weer moet om de auto niet achteruit te laten rollen. Ook dit hele verhaal is op de site van Rachel te lezen.
Vandaag hebben we een heerlijk rustdagje. Het was de bedoeling om met 21 kinderen naar het zwembad te gaan, een lekker dagje uit. Helaas is het weer niet geschikt omdat er teveel bewolking is. Het is dan te koud voor de kids, ze zijn hier nogal kouwelijk aangelegd naar onze maatstaven. Je ziet hier rustig mensen lopen met winterjassen en mutsen terwijl wij het idee hebben dat de mussen van het dak vallen. Voor ons is dat ineens een onverwacht dagje zonder afspraken waardoor we veel kunnen afronden, ff kunnen winkelen maar ook lekker kunnen uitrusten. Heerlijk! Ook al is er bewolking voor ons is dat geen enkele belemmering om heerlijk een paar uurtjes in de tuin zitten. SMILE.
Over de tuin gesproken. Dit brengt ons bij de titel van dit verhaal. We komen nu al bijna 5 jaar regelmatig in Kenia maar van de Nairobi- fly hadden we nog nooit gehoord. In het vorige verhaal vertelden we over de dichte oogjes van Anneke. Een dag daarna begonnen haar benen ook op een soort slagveld te lijken met rare dikke schrammen met blaasjes erin als een soort brandwondjes. Heel raar, vooral als je totaal niet weet waar het vandaan komt, die benen werden er niet bepaald mooier van. We laten het toch maar eens aan plaatselijke kennissen zien en komen er achter dat dit wondjes zijn doordat een insect, de nairobi-vlieg over de huid loopt. Waarom dat beest een vlieg heet is ons totaal onduidelijk want het is gewoon een uit de kluiten gewassen mier maar valt onder de keversoorten. Dat geval bijt of prikt niet maar laat door zijn lijfje een spoor achter wat dergelijke wondjes veroorzaakt. Hoe bestaat het?? De oplossing, niet weer in het gras gaan zitten. Behandeling: gelijk wassen met water en zeep en tandpasta erop. En daar beginnen we dus mooi niet aan. Tja zo zie je maar weer dat we elke dag bijleren.
Ina bekijkt momenteel elke mier met gezond wantrouwen.
Een hele goede jaarwisseling gewenst!
Er is slechts Eén,
Die alles zal regeren,
Eén, die ook dit jaar
de historie maakt.
Het jaar des HEREN!
wees sterk, vrees niet:
't is GOD, Die voor je waakt.
Kerst lijkt wel weken geleden, we zijn het al haast vergeten. Onvergetelijke dagen zijn voorbij gevlogen. Waar we dan zo druk mee bezig zijn? Hier een kleine greep uit onze agenda: - afspraken met highschoolkinderen, - afspraak met de Bell-family die indirect verbonden zijn aan ons HIV-project en zelf bezig zijn met het opzetten van een babycare-centre waarbij baby’s binnen Kenia geadopteerd worden ipv in een kindertehuis te worden geplaatst, - boekhouding en afspraken over highschoolkinderen en highschoolfees doornemen met Kwaka, onze medewerker in Kenia, - een plan maken voor het solarproject waarmee meer kinderen naar school kunnen en ga zo maar door.
Het meest indrukwekkend was toch wel afgelopen woensdag in Limuru waarbij we hebben mogen helpen om voedsel uit te delen aan de alleramsten uit dat gebied. Wat een onvoorstelbaar leed! Sommige mensen hebben 20 kilometer moeten lopen voor een beetje eten. Het is een prachtig project waarbij deze mensen iedere 14 dagen een voedselpakket krijgen, maar ook zo onvoorstelbaar schrijnend. Het heeft diepe indruk op ons alledrie gemaakt.
Een stukje over deze dag uit het reisverslag van Rachel: “ De zware levensomstandigheden zijn er van de gezichten af te lezen. Sommigen kijken triest, gelaten, anderen glimlachen breeduit en spontaan begint zelfs iemand te zingen en dansen, waarna de anderen zachtjes meezingen. Pfff, ik moet bekennen dat ik toen wel even ben weggelopen. Dat ze zo blij en opgewekt doen gegeven de –in mijn ogen- erbarmelijke omstandigheden dat ze leven; de schaamte voorbij om de hulp van zo’n feeding program te moeten inschakelen om een beetje eten te krijgen om van te leven, omdat ze zonder niet kunnen overleven … dat raakt je! Die gezichten van die mensen zullen nog wel even op ons netvlies blijven, zeker met al die foto’s die ik er kon maken. Dat er alleen al in dit gebied zo’n 400 mensen met dit voedselprogramma geholpen moeten worden, omdat ze anders omkomen van de honger, dat is aan de ene kant verschrikkelijk, maar wat geweldig dat er dan iemand is, met sponsors zoals Druppels voor Kenia, die hen helpt. Want met zoveel welvaart in de wereld zou toch niemand honger mogen lijden?”
Bekijk ook de foto’s: https://picasaweb.google.com/106585217175990154821/28Dec2011?authuser=0&authkey=Gv1sRgCIXUh9uY58amcQ&feat=directlink
We zijn die dag onderweg met de taxi van Kwaka. Dit vehicel is niet echt snelwegwaardig maar we komen er gelukkig mee waar we moeten zijn. Dit wel nadat we een afslag missen, spookrijden, Rachel een kilometertje over de snelweg mag hollen om de auto weer in te halen, we allemaal uit moeten stappen omdat de auto de helling niet haalt en Rachel met rotsblokken in de weer moet om de auto niet achteruit te laten rollen. Ook dit hele verhaal is op de site van Rachel te lezen.
Vandaag hebben we een heerlijk rustdagje. Het was de bedoeling om met 21 kinderen naar het zwembad te gaan, een lekker dagje uit. Helaas is het weer niet geschikt omdat er teveel bewolking is. Het is dan te koud voor de kids, ze zijn hier nogal kouwelijk aangelegd naar onze maatstaven. Je ziet hier rustig mensen lopen met winterjassen en mutsen terwijl wij het idee hebben dat de mussen van het dak vallen. Voor ons is dat ineens een onverwacht dagje zonder afspraken waardoor we veel kunnen afronden, ff kunnen winkelen maar ook lekker kunnen uitrusten. Heerlijk! Ook al is er bewolking voor ons is dat geen enkele belemmering om heerlijk een paar uurtjes in de tuin zitten. SMILE.
Over de tuin gesproken. Dit brengt ons bij de titel van dit verhaal. We komen nu al bijna 5 jaar regelmatig in Kenia maar van de Nairobi- fly hadden we nog nooit gehoord. In het vorige verhaal vertelden we over de dichte oogjes van Anneke. Een dag daarna begonnen haar benen ook op een soort slagveld te lijken met rare dikke schrammen met blaasjes erin als een soort brandwondjes. Heel raar, vooral als je totaal niet weet waar het vandaan komt, die benen werden er niet bepaald mooier van. We laten het toch maar eens aan plaatselijke kennissen zien en komen er achter dat dit wondjes zijn doordat een insect, de nairobi-vlieg over de huid loopt. Waarom dat beest een vlieg heet is ons totaal onduidelijk want het is gewoon een uit de kluiten gewassen mier maar valt onder de keversoorten. Dat geval bijt of prikt niet maar laat door zijn lijfje een spoor achter wat dergelijke wondjes veroorzaakt. Hoe bestaat het?? De oplossing, niet weer in het gras gaan zitten. Behandeling: gelijk wassen met water en zeep en tandpasta erop. En daar beginnen we dus mooi niet aan. Tja zo zie je maar weer dat we elke dag bijleren.
Ina bekijkt momenteel elke mier met gezond wantrouwen.
Een hele goede jaarwisseling gewenst!
Er is slechts Eén,
Die alles zal regeren,
Eén, die ook dit jaar
de historie maakt.
Het jaar des HEREN!
wees sterk, vrees niet:
't is GOD, Die voor je waakt.
-
30 December 2011 - 18:05
Hanneke A.:
Leuk weer wat van jullie te horen
Voor jullie ook een goede jaarwisseling toegewenst en een gezegend 2012 vooral voor Huruma
-
30 December 2011 - 18:06
Bertina:
Hallo lieve mensen,
Wat een verhaal weer. Ik kan me zo voorstellen dat het je door merg en been gaat te moeten zien dat er mensen zijn die het zo slecht hebben. We weten er natuurlijk wel van maar om het met je eigen ogen te zien doet toch wel veel meer met je. Wat hebben wij het toch super goed. Iets om best weleens bij stil te staan. En dan de vliegende mier,kijk maar uit jullie met van die enge beesten.
Succes weer verder en God's zegen toegewenst bij alles wat jullie doen.
Groetjes uit een knallend Putten,
Wim,Bertina,Jan,Bert en David. -
30 December 2011 - 19:14
Ansje (druppels):
Dames, geweldig wat jullie gedaan hebben. Heel erg bedankt dat jullie het Feeding Program bezocht hebben en fijn dat jullie mee konden helpen. De foto's zijn indrukwekkend, ik zal ze nog vaak bekijken. Ik wens jullie alle goeds, een fijne jaarwisseling en een gezegend 2012 toe.
Groeten, Ansje -
30 December 2011 - 21:41
Willemien En Pa:
Een fijne jaarwisseling.
Zeer indrukwekkend wat jullie weer mee hebben gemaakt.
God's zegen voor nu en ook voor
anno domini 2012 -
30 December 2011 - 21:46
Elsbeth Beumer:
Indrukwekkend weer!
Wij wensen jullie ook Gods nabijheid en zegen voor 2012. (mooi gedichtje ook, heb ik "gepikt"voor hyves.)
Lieve groeten voor jullie,
Andre en Elsbeth en kinderen -
30 December 2011 - 21:48
Gerda Balder:
Wat een raar beest, die vlieg, en gek dat je hem nu pas ziet. Kijk maar uit!
Ik wens jullie gezegende dagen en gezond weer thuis. -
30 December 2011 - 22:48
Janny Van De Werfhor:
Dag lieve mensen,
Wat mooi weer om te lezen hoe hard jullie daar nodig zijn.
Een hele goede jaarwisseling toegewenst, maar bovenal Gods zegen!
Hartelijke groet, Janny -
31 December 2011 - 10:11
Mirjam:
HIHI nou lekker beest dan..
Ik had het verhaal van Rachel ook gelezen erg indrukwekkend met die vrouwen en wat een mooie foto's.
Dames jullie ook een goede jaarwisseling en heel veel pleizer in de (grote) dierentuin;)
xxxx -
31 December 2011 - 21:15
Bertina:
Lieve allemaal,
Ik doe het maar iets vroeger dan twaalf uur. Maar wij wensen jullie vanuit een ietwat mistig Putten de allerbeste wensen voor 2012 toe.
Groeten,
Wi,Bertina,
Jan,Bert en David -
01 Januari 2012 - 17:58
Mart:
iiieeeew ik houd niet van beesten! misschien kan Anneke wel een trend zetten met haar nieuwe beentjes... Goedd...! Was leuk weer iets gehoord te hebben:) Fijn 2012 voor allemaal :)
Liefzz Marit -
01 Januari 2012 - 18:09
Gerar&Miranda:
Wow, wat een verhaal weer. En wat kan het begrip 'honger' dan ineens een veel diepere betekenis krijgen.
Gods zegen meiden, voor jullie en voor je werk in Kenia, en daarmee voor een ieder die je kunt helpen. -
05 Januari 2012 - 10:59
Erika:
Ik heb jullie belevenissen weer kunnen volgen. Het lijkt wel of Anneke altijd de klos is met vreemde kwalen. Ina jij komt er nog maar goed af! Nog de beste wensen voor het nieuwe jaar en een behouden thuiskomst toegewenst.
En wijsheid om ook de komende tijd alles goed te begeleiden rondom de kinderen.
Veel liefs Erika
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
