Zijn plannen falen niet........
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
22 Juni 2007 | Kenia, Ngong
Hallo allemaal,
Hier is dan echt het laatste verhaal vanuit Huruma.
Deze titel is precies zoals we naar de afgelopen weken kijken.
Het leek soms allemaal zo gewoon om hier te zijn en toch was het zo speciaal.
Op een paar dingen wil ik graag nog ff reageren. Ten eerste het feit dat jullie ons zo gesteund hebben door jullie berichten en gebeden. Het heeft ons ongelofelijk goed gedaan. Het voelde alsof jullie er voor een stukje bij zijn geweest hier. We konden de verhalen met jullie delen, we voelden ons echt gesteund en dat was fijn!
Ten tweede waren jullie vaak bezorgd over onze ontberingen. Op de een of andere manier gaat het aanpassen hier eigenlijk best wel makkelijk en hebben we het heel goed gehad. Tuurlijk heb je na drie dagen je buik vol van ugali en bonen, maar gelukkig wordt het dan afgewisseld met rijst met bonen of bonenprutje met zoete aardappel. Dus we hadden niet te klagen. (en ik, Anneke, heb altijd nog de kans om die haan toch nog te grazen te nemen vandaag! Itarma, onze Israelische buurman in het huis bij Mama Tom zal dat beest waarschijnlijk niet helemaal koosjer vinden, maar heeft ook duidelijke moordneigingen richting dat kreng)
De kinderen hier krijgen 3 keer per dag hetzelfde. Dat is pas erg!
Wij hebben de beschikking over een heel bed voor onszelf inclusief klamboe. Zij slapen met zo'n 150 personen in 54 bedden.
Wij kunnen ons douchen al is het soms koud of alleen met een bak water. Zij kunnen zich soms wassen en vraag me niet hoe want dat is een plek waar ik niet heb durven kijken. Zie één van de vorige mails van Ina: 2 toiletten inclusief douches voor de jongens en idem voor de meisjes.Dus 4 toiletten voor 150 kids.
Dus zoals je ziet, hebben wij een luxe leventje gehad hier.
Was alles goed? Nee, er zijn hier ook een aantal zaken waar we onze vragen bij hebben. Maar..... er worden hier 150 kinderen verzorgd, hebben een slaapplaats (al is ' ie misschien wat klein, het is in ieder geval warm), ze hebben te eten, ze gaan naar school en ze krijgen medicijnen. (dit betekent voor een aantal HIV-kids dat ze blijven leven. Deze kinderen zouden anders op straat hebben geleefd, snuivend, bedelend, jattend en wel. Dat is waar we het voor hebben gedaan en weer voor zullen gaan doen. De liefde die we van hen hebben ontvangen is zo immens dat we dat niet meer zullen kunnen vergeten.
Want wij hebben misschien wel een heel klein beetje voor hen kunnen doen maar zij hebben heel erg veel voor ons gedaan. Zij hebben ons geleerd wat het is om met niets toch wat van het leven te maken. Zij hebben ons laten zien wat moed is en wat liefde geven is. Als je niets hebt, hoef je je ook over veel minder zaken druk te maken. De essentie van het leven ligt hier heel anders dan bij ons. Zij zingen en bidden gewoon minimaal 2 uur per dag. Daar hebben wij echt geen tijd voor met al onze zaken die geregeld moeten worden. En dat zet je toch wel aan het denken!
Vanmiddag heb ik, Ina, afscheid genomen van de klas. Ze zongen een liedje, we deden ' Jan Huigen in de ton' Dronken ranja met een rietje, likken een lollie en zeggen elkaar vooral een tot ziens!! De kids hebben tekeningen gemaakt en vinden het echt jammer dat ik weg ga....ze hangen als klitten om me heen. Twee kinderen zijn inmiddels uit de klas vertrokken (in zo'n korte tijd!!) Eén omdat zijn moeder heeft gestolen in Huruma en hij daarom van school is gestuurd en de ander omdat familie haar op kwam halen na een paar jaar. Je vraagt je af waarom. Waarschijnlijk niet uit liefde, dan waren ze er wel eerder geweest. Helaas is daar weinig controle op.
We laten hier een aantal vrienden achter en we zullen ze missen. Maar we zijn heel erg blij dat we deze vriendschappen hebben kunnen sluiten.
We hebben hier Gods werk mogen zien. Hij heeft Zijn plan ook in Afrika en hier in Kenya. Hij geeft deze kinderen de kans om een leven op te bouwen en Hij geeft ze de kans om Hem te leren kennen. En ondanks dat ze vaak geen aardse vaders en moeders hebben, leren ze dat Hij hun Vader wil zijn. Na dit verhaal zouden ze hier nu zeggen : HALLELUJA, PRAISE THE LORD! AMEN
Vanavond zullen we afscheid nemen en het is goed.
Maar het zal een SEE YOU LATER worden. Als het maar ff mogelijk is, zullen we terugkomen.
Oke, serieus genoeg geweest nu, had ik zo gedacht. Er zijn natuurlijk ook nog een paar andere zaken. Als ik het goed heb begrepen staan we morgenavond mooi Oranje te zijn in de finale van Jong Oranje. Toch maar goed dat we op de hoogte worden gehouden. Nu maar hopen dat we weer eens een cup in het land houden.
Wij moeten weer een poging gaan wagen om al onze spullen, en dat is ondertussen toch nog ietsje meer geworden, in die rotterige kleine tasjes te gaan proppen. En dan morgen richting Masai Mara, Lake Nakuru en Lake Naivasha. Op naar de wilde beesten en de natuur. We reizen met een chauffeur/kok en een gids. Het is, waarschijnlijk gedeeltelijk, een privesafari omdat het hier nog geen hoogseizoen is. Daar hebben we echt ff zin in. Lekker vakantie vieren en wat anders doen, proberen het allemaal op een rijtje te krijgen en genieten van dit prachtige land. Want mooi is het hier.....!
Het zal dus een aantal dagen stil worden rond Huruma, maar we komen er echt wel op terug! (SMILE)
Volgende week als we in Mombassa in ons hotel zijn, zullen we proberen om nog een keer een verhaal te schrijven over alle grote beesten die we tegen zijn gekomen.
GOD BLESS YOU ALL!!
Hier is dan echt het laatste verhaal vanuit Huruma.
Deze titel is precies zoals we naar de afgelopen weken kijken.
Het leek soms allemaal zo gewoon om hier te zijn en toch was het zo speciaal.
Op een paar dingen wil ik graag nog ff reageren. Ten eerste het feit dat jullie ons zo gesteund hebben door jullie berichten en gebeden. Het heeft ons ongelofelijk goed gedaan. Het voelde alsof jullie er voor een stukje bij zijn geweest hier. We konden de verhalen met jullie delen, we voelden ons echt gesteund en dat was fijn!
Ten tweede waren jullie vaak bezorgd over onze ontberingen. Op de een of andere manier gaat het aanpassen hier eigenlijk best wel makkelijk en hebben we het heel goed gehad. Tuurlijk heb je na drie dagen je buik vol van ugali en bonen, maar gelukkig wordt het dan afgewisseld met rijst met bonen of bonenprutje met zoete aardappel. Dus we hadden niet te klagen. (en ik, Anneke, heb altijd nog de kans om die haan toch nog te grazen te nemen vandaag! Itarma, onze Israelische buurman in het huis bij Mama Tom zal dat beest waarschijnlijk niet helemaal koosjer vinden, maar heeft ook duidelijke moordneigingen richting dat kreng)
De kinderen hier krijgen 3 keer per dag hetzelfde. Dat is pas erg!
Wij hebben de beschikking over een heel bed voor onszelf inclusief klamboe. Zij slapen met zo'n 150 personen in 54 bedden.
Wij kunnen ons douchen al is het soms koud of alleen met een bak water. Zij kunnen zich soms wassen en vraag me niet hoe want dat is een plek waar ik niet heb durven kijken. Zie één van de vorige mails van Ina: 2 toiletten inclusief douches voor de jongens en idem voor de meisjes.Dus 4 toiletten voor 150 kids.
Dus zoals je ziet, hebben wij een luxe leventje gehad hier.
Was alles goed? Nee, er zijn hier ook een aantal zaken waar we onze vragen bij hebben. Maar..... er worden hier 150 kinderen verzorgd, hebben een slaapplaats (al is ' ie misschien wat klein, het is in ieder geval warm), ze hebben te eten, ze gaan naar school en ze krijgen medicijnen. (dit betekent voor een aantal HIV-kids dat ze blijven leven. Deze kinderen zouden anders op straat hebben geleefd, snuivend, bedelend, jattend en wel. Dat is waar we het voor hebben gedaan en weer voor zullen gaan doen. De liefde die we van hen hebben ontvangen is zo immens dat we dat niet meer zullen kunnen vergeten.
Want wij hebben misschien wel een heel klein beetje voor hen kunnen doen maar zij hebben heel erg veel voor ons gedaan. Zij hebben ons geleerd wat het is om met niets toch wat van het leven te maken. Zij hebben ons laten zien wat moed is en wat liefde geven is. Als je niets hebt, hoef je je ook over veel minder zaken druk te maken. De essentie van het leven ligt hier heel anders dan bij ons. Zij zingen en bidden gewoon minimaal 2 uur per dag. Daar hebben wij echt geen tijd voor met al onze zaken die geregeld moeten worden. En dat zet je toch wel aan het denken!
Vanmiddag heb ik, Ina, afscheid genomen van de klas. Ze zongen een liedje, we deden ' Jan Huigen in de ton' Dronken ranja met een rietje, likken een lollie en zeggen elkaar vooral een tot ziens!! De kids hebben tekeningen gemaakt en vinden het echt jammer dat ik weg ga....ze hangen als klitten om me heen. Twee kinderen zijn inmiddels uit de klas vertrokken (in zo'n korte tijd!!) Eén omdat zijn moeder heeft gestolen in Huruma en hij daarom van school is gestuurd en de ander omdat familie haar op kwam halen na een paar jaar. Je vraagt je af waarom. Waarschijnlijk niet uit liefde, dan waren ze er wel eerder geweest. Helaas is daar weinig controle op.
We laten hier een aantal vrienden achter en we zullen ze missen. Maar we zijn heel erg blij dat we deze vriendschappen hebben kunnen sluiten.
We hebben hier Gods werk mogen zien. Hij heeft Zijn plan ook in Afrika en hier in Kenya. Hij geeft deze kinderen de kans om een leven op te bouwen en Hij geeft ze de kans om Hem te leren kennen. En ondanks dat ze vaak geen aardse vaders en moeders hebben, leren ze dat Hij hun Vader wil zijn. Na dit verhaal zouden ze hier nu zeggen : HALLELUJA, PRAISE THE LORD! AMEN
Vanavond zullen we afscheid nemen en het is goed.
Maar het zal een SEE YOU LATER worden. Als het maar ff mogelijk is, zullen we terugkomen.
Oke, serieus genoeg geweest nu, had ik zo gedacht. Er zijn natuurlijk ook nog een paar andere zaken. Als ik het goed heb begrepen staan we morgenavond mooi Oranje te zijn in de finale van Jong Oranje. Toch maar goed dat we op de hoogte worden gehouden. Nu maar hopen dat we weer eens een cup in het land houden.
Wij moeten weer een poging gaan wagen om al onze spullen, en dat is ondertussen toch nog ietsje meer geworden, in die rotterige kleine tasjes te gaan proppen. En dan morgen richting Masai Mara, Lake Nakuru en Lake Naivasha. Op naar de wilde beesten en de natuur. We reizen met een chauffeur/kok en een gids. Het is, waarschijnlijk gedeeltelijk, een privesafari omdat het hier nog geen hoogseizoen is. Daar hebben we echt ff zin in. Lekker vakantie vieren en wat anders doen, proberen het allemaal op een rijtje te krijgen en genieten van dit prachtige land. Want mooi is het hier.....!
Het zal dus een aantal dagen stil worden rond Huruma, maar we komen er echt wel op terug! (SMILE)
Volgende week als we in Mombassa in ons hotel zijn, zullen we proberen om nog een keer een verhaal te schrijven over alle grote beesten die we tegen zijn gekomen.
GOD BLESS YOU ALL!!
-
22 Juni 2007 - 16:16
Edwin:
Goed verhaal. Prima analyse. Fijne vakantie. Tot later -
22 Juni 2007 - 17:12
Nynke:
Heej anna en ina!
Ik weet niet of jullie het nog lezen maar Hele fijne vakantie nog!
Jammer dat de verhalen afgelopen zijn was echt een vast ritueel geworden elke dag even het verhaal van anna en ina lezen.. nou maar wachten tot jullie weer terug zijn dan kunnen we alle verhalen in 1 keer horen:D
Tot snel!!
Liefs Nynke -
22 Juni 2007 - 17:29
Pa Lubbers&Willemien:
Te merken is hoe diep jullie onder de indruk zijn van alles wat je daar hebt meegemaakt en terecht, zoals ook de verhalen op ons al een diepe indruk achter laten. Graag horen we alles als
jullie terug zijn. Een fijne vakantie nog
en een behouden terugkomst.
Ga met God.
-
22 Juni 2007 - 20:55
Pa En Ma Nieland:
De Heere is jullie elke dag nabij geweest. Wij danken Hem voor Zijn zorgen.
Wij mogen bidden en vertrouwen dat Hij jullie en ook ons verder zal leiden. Heb nog fijne dagen met elkaar. Graag tot ziens DV begin juli.
Dikke kus. -
23 Juni 2007 - 14:54
Gerard:
Hey meiden,
...een wereld van verschil: Als je levenstandaard(verworven luxe) bijna "0" is, geld dit blijkbaar ook voor je zorgen. In sommige gevallen iets om jaloers op te zijn. Maar over het algemeen kunnen wij niet dankbaar genoeg zijn. Het ga jullie goed met jullie safari-trip.
GBY
G&M -
23 Juni 2007 - 15:54
Angela:
Have a great holiday! Looking forward to hearing more. -
23 Juni 2007 - 18:04
Janny V D W:
Hallo Ina en Anneke,
Ook deze keer weer genotem van jullie verhalen. Het lijkt me er moeilijk om afscheid te nemen in Huruma. Maar het is zo indrukwekkend wat jullie gezien en beleefd hebbn, daar kunnen jullie nog een poos op teren. Veel plezier komende week, Gods nabijheid teogewenst. Hartelijke groet Janny -
23 Juni 2007 - 20:20
Jako Van Veen:
Dag dames,
Goed om zo vóór de zondag nog even jullie prachtige verhalen te lezen. Inderdaad. Jullie gaan daar weg, maar Hij gaat door. Zijn plannen falen niet!!
Nog een hele fijne vakantieweek gewenst!!
Jako -
24 Juni 2007 - 11:18
Wilma En Henk:
Hoi Ina en anneke
Wat geweldig dat je dat mocht doen . Ik werd er stil van.Geniet verder van jullie vakantie en goede reis terug. -
24 Juni 2007 - 20:17
Jan En Klaske:
Yes, we kunnen weer reageren, we hadden (waarschijnlijk een Keniaans..) virusje in de pc., die onze reakties afbrak.
De kunst van jullie dagelijks schrijven is, dat wij hier even in jullie huid konden kruipen en zo er bij konden zijn...Super!
Hee lieverds : 'Just relax now...!'
Heeeele fijne vakantie!
doei, doei,
Klas & Jan
-
25 Juni 2007 - 20:01
Bertina:
Hello luitjes,
Even nog een berichtje van ons. Gaaf om jullie zo te volgen, en geweldige dagen toegewenst daar in dat mooie land. Jullie hebben het verdiend. Nu begint toch ook het aftellen, want over een week kom ik jullie ophalen. Zorg er wel voor dat je een beetje fris ruikt, want Ina zoals je weet is Wim erg zuinig op zijn auto(geintje) Ik zie er naar uit jullie op te halen en om alle verhalen te horen en de foto's te kunnen zien. Geniet ervan, en tot volgende week.
Groetjes,
Wim,Bertina en kids. -
26 Juni 2007 - 16:49
Henrike Van Wijhe:
Geniet nog lekker van jullie vakantie en kijk uit als jullie op safarie gaan! Straks kom je een grote gorilla van een Bokita tegen en dan ben je erbij.
Succes in Mombassa en de groetjes van mij -
27 Juni 2007 - 18:50
Emmy:
Ha Ina en Anneke, Al.big animails tegen gekomen????!!..gaaf om een kijkje hebben kunnen nemen in jullie belevenissen en volgens mij hebben jullie echt wat kunnen betekenen en benne jullie er zelf rijker van geworden. Gaaf :)
Geniet nu nog lekker van al het moois in africa!! Straks wordt het afkicken! ;)
groetjes van emmy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
