GAAF het regent!

Ha allemaal,
Yes, we zijn in Huruma!
Vrijdagavond zijn we aangekomen in Wildebeestcamp. We hebben daar heerlijk geslapen in een safaritent in een grote tuin. Je had geen enkel idée dat je midden in de hoofdstad van Kenia lag.
Zaterdagmorgen was het al weer erg vroeg dag en konden we onze reis beginnen met een safari naar Samburu. Tja, een hele lodge voor ons alleen met zwembad en obers die direct voor ons klaar stonden wanneer we ons maar bewogen en daar zijn de ontzettende tegenstellingen alweer. Er is hongersnood in het noorden van Kenia. We zaten ongeveer aan de rand van dat gebied. Het heeft meer dan een jaar niet geregend en de rivieren in het park stonden allemaal droog. Gelukkig regent het nu in deze regentijd zo af en toe. De eerste nacht ging het stevig tekeer en viel er veel regen. Dan besef je hoe belangrijk water is en hoe gewoon wij het vinden om de kraan open te draaien. Hier zie je mensen in de rivier graven om bij water te komen en worden kleine tankjes om de ezels en koeiehalzen gebonden en heeft men weer voor een dag een beetje water.
Tijdens een gamedrive stonden er over een afstand van wel een kilometer een hele kudde (heet dat eigenlijk een kudde bij olifanten?) te graven in de rivier, daarna gingen ze door de knieen, dat is een heel werk bij zulke beesten kunnen wij u nu meedelen, en werd er stevig met slurven in de modder geroerd. Het was een heel bijzonder gezicht. Maar ook gaf het aan dat zowel mens als dier hier zwaar te lijden hebben onder de droogte.
Gistermorgen was het zover om aan de terugreis te beginnen richting Huruma. Onderweg konden we nog even genieten van de dieren. Ja , we hebben heel wat dieren gespot. Het werd niet helemaal de big five maar the big four hebben we in elk geval gezien. O.a. olifanten, giraffe’s, zebra’s,krokodillen, nijlpaard, impala’s, dicky dicks enz. Als jullie het leuk vinden kan ik nog wel even doorgaan maar echt interessant is dat waarschijnlijk niet voor jullie. Ik denk dat jullie meer geinteresseerd zullen zijn in de ervaringen van Huruma.
We zijn gisteren tegen 5 uur aangekomen. De kinderen ontvingen ons letterlijk met open armen. Heerlijk om zulke enthousiaste kinderen te mogen ontmoeten.
Mama Zipporah was bezig met de dagsluiting en toen ze Anneke en Ina zag , onderbrak ze alles en vloog hen eerst in de armen. Tja, we werden weer warm ontvangen aan Mamma’s grote, brede borst. Daarna maar even een uitgebreid rondje gemaakt door het tehuis en overal geknuffeld en gehugd. Heerlijk om terug te zijn en ook goed om te zien dat het goed gaat met de kids. Het laatste babykamernieuws is dat Naiserian geadopteerd is, Mohammed terug kon naar zijn moeder en Jozef de nieuwste aanwinst is. Hij is een maand of 5 oud en Ina mag volgende week een dagje op hem passen.
Terwijl wij ons aan het installeren waren in ons Guest house werd er voor ons gekookt. Enigszins voorzichtig hebben we duidelijk gemaakt dat ugali niet direct ons favorite food is. Jippie, kregen we toch lekker een soort hutspot. Nou ja, het is niet gestampt, het vlees zit er ook niet in maar dat maakt allemaal niet uit, het smaakte heerlijk en wij zijn helemaal blij. Als we dit twee weken te eten krijgen, zul je ons helemaal niet horen klagen. Ondertussen hebben we een ongelofelijk gevecht geleverd met 3 muskietennetten. Het is maar goed dat jullie ons niet gezien hebben. Ondersteboven, achterstevoren en binnenstebuiten hebben we die gekke netten proberen op te hangen. We zijn er maar anderhalf uur mee bezig geweest. Voor het geval jullie nu denken dat we niets nuttigs doen….. dit was allemaal gisteravond. Vanmorgen hebben we uitgebreid gesproken met Mama. Wat daar allemaal uit gaat komen, horen jullie vast nog wel de komende dagen.

Liefs van ons