Back again!

Na een wat onrustige nacht (toch wel iets zenuwachtig??) stappen we het vliegtuig in richting Nairobi.
We hebben genoten van de week vakantie en ja, nu is ons luxe luie leventje voorbij en gaan we richting……maar waar deden we dit ook al weer voor???

Ik moet zeggen (Ina schrijft) dat dit gevoel meteen weg was zodra we richting Ngong reden. Het voelt gewoon heel vertrouwd.
Keken we vorig jaar nog zo vreemd tegen heel veel zaken aan, nu hebben we toch wat geleerd ondertussen. Dit is Kenia en dit is goed. De natuur, de mensen, de dorpen, de geuren. We’re back!
Snel nog ff met Rufus naar de nakumat geweest om koffie en water in te slaan. Nou ja, oke en wat chips en chocola. Ja, we moeten langzaamaan terug naar basic (toch??)

In de middag arriveren we bij mama Tom, ons logeeradres, en het welkom is hartverwarmend! Er wordt heel wat afgeknuffeld en enthousiast gereageerd.
Tja, dit blijkt toch van beide kanten te zijn!
En…..nu het grote nieuws: de haan is opgegeten met kerst.!!
Er is een nieuw, beduidend kleiner exemplaar, maar deze slaapt in de tuin.
Wouw, wat zullen we lekker slapen.

We leggen onze spullen in de kamer. We hebben een andere kamer dan vorig jaar maar we hebben redelijk de ruimte. Daarna gaan we direct richting Huruma en tja……. We are back again! Het is gaaf als de kinderen op ons af komen. Ze geven ons netjes een hand en degenen die ons herkennen, hopen dat we hun naam nog weten. Helaas geldt dit niet voor iedereen, ons geheugen laat ons hier en daar wat in de steek. De kleintjes klemmen zich meteen aan je vast om je voorlopig niet weer los te laten en Mama Zipporah drukt ons stevig aan haar omvangrijke borst.

Hoe het hier is? Eerste indruk:
- De babykamer heeft nu geen 5 bedjes met 7 kindertjes maar 7 bedjes en 9 kindertjes….nog even lief!
- Er is wat bij gebouwd waardoor er wat meer ruimte is op de slaapzalen (ze slapen nu met twee kinderen in 1 bed ipv met 3)
- Er is inspectie geweest vanuit de overheid en dit heeft grote consequenties (hierover later meer) mama Zipporah is hier nogal wanhopig over.
- Het eten is gevarieerder er is nu een menu voor de hele week.
- We zijn de enige vrijwilligers op dit moment en er ligt een hoop werk op ons te wachten…..

Het komt dus helemaal goed. We hebben er zin in .
Hebben het gevoel dat we wel wat kunnen gaan doen.
En nu is het weer tijd voor praying, dus we moeten afsluiten.

Allemaal een hele fijne zondag gewenst, en tot het volgende verhaal.