Verslag vh Project in de sloppenwijk door Tosh

Onderzoek voor Huruma MEVA in de sloppenwijk Mathare
Ngong, augustus 2016, door Theresia Naitore (Tosh).

Dit onderzoek is gedaan voor Huruma-MEVA na aanleiding van de vraag om een project te starten in Sloppenwijk Mathare van 22 augustus t/m 27 augustus 2016. Het plan ontstond na het brengen van sjaals en mutsen voor de kinderen van Mathare waarbij zichtbaar werd hoe slecht de huizen er aan toe zijn. De muren zijn slecht en de regen lekt door de daken.

Mathare is een sloppenwijk in het stadje Ngong. Er wonen ongeveer 2000 mensen in grote armoede. De huisjes zijn gebouwd van ijzeren golfplaten en hebben geen toilet of stromend water. De huisjes zijn ongeveer 16m2 en hier leeft men dan met de hele familie. De huisjes zijn van de overheid en men hoeft geen huur te betalen, wel moet men zelf voor het onderhoud zorgen. De wijk is gebouwd naast de vuilnisbelt. Het aantal bewoners neemt iedere dag toe omdat er veel kinderen worden geboren. Er zijn veel problemen in Mathare; ziekte, honger, angst, uitzichtloosheid, vocht en kou.

In 2007 is er vanuit Nederland hulp gekomen. Anneke en Ina besloten te gaan helpen in Kenia en zij hebben de stichting Huruma-MEVA opgericht. In Nederland organiseren zij (en andere mensen) acties om geld in te zamelen. Ook is er een groep vrouwen die sjaals, sokken en mutsen breien met de hand. Ik heb hen verteld dat zij deze het best konden weggegeven aan de kinderen in sloppenwijk Mathare. Zij hebben John en mij gevraagd om dit te doen en zo ontdekten wij de staat van de huizen. Huruma-MEVA heeft besloten om te helpen en heeft ons gevraagd het project te leiden. Dat is heel goed gegaan!

Omdat het renoveren van alle huizen in de sloppenwijk niet mogelijk is werd besloten om 4 huizen te repareren. Het beschikbare budget was 1000 euro en er zijn naast John en mij nog 4 Keniaanse, jonge medewerkers aangesteld. Van de medewerkers werd verwacht dat zij samen zouden werken met de vrouwen uit de sloppenwijk en zo is het gebeurd. De huizen zijn herbouwd met kwalitatief goede materialen, de onderkant is verstevigd met cement en het dak is van zink gemaakt. Zo kan het water op geen enkele manier de woning binnendringen.

Het project was alleen toegankelijk voor vrouwen die hun best doen om hun kinderen op te voeden. Dit gaat erg moeilijk in de sloppenwijk. Ze verkopen wat groente op de markt of wassen de kleren van andere mensen. Het kleine beetje wat ze krijgen is amper genoeg voor eten maar andere noodzakelijke items, zoals zeep en water, kunnen ze niet kopen.

Met dit project hebben de werkers meer geleerd over de slopenwijk. Om de 4 vrouwen te selecteren hebben wij, als medewerkers van Huruma-MEVA, de vrouwen geïnterviewd. We stelden hen vragen als: hoe ben je in de sloppenwijk terecht gekomen, hoe kom je aan een huisje, welke moeilijkheden kom je hier tegen en hoe kunnen we je helpen en wat doe je zelf?

De vrouwen zijn erg blij en dankbaar en zij hebben hard gewerkt; geparticipeerd in de samenwerking. Het was veel werk maar ik ben God dankbaar dat we dit mochten doen!

Tosh