foto's, baby's, regen en nog meer
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
14 Juni 2007 | Kenia, Ngong
Hello everybody,
Internetten gaat heel gemakkelijk, als je een boel geduld hebt tenminste, want er zijn een paar oude computers aanwezig op Huruma. Voor de vrijwilligers, de leraren en de oudere Kids. Het gaat alleen errrrg langzaam. Om 4 foto's te plaatsen zijn we een uur bezig.
Niet alleen Anneke moet e&a laten staan maar Ina heeft het ook niet makkelijk. (smile) Droog brood, alleen water als drinken (behalve de koffie van de ochtend) en als lunch maar kijken wat er is, en dat is eigenlijk altijd bruine bonen met afwisselend ungali of rijst (we bidden wel voor die bruine bonen hoor) en dat is het wel zo'n beetje. Het aanpassen gaat vanzelf maar soms komt de ugali daaruit waar het niet uit moet komen. Het is niet altijd makkelijk maar ach de kinderen maken veel (eigenlijk alles!!!) goed.
Zie de nieuwe foto's: het is vooral spelen en aandacht geven aan de kinderen: armen en knuffels tekort! Anneke zit nu bij de baby's en helpt hen eten geven. Het regent en in de babykamer is het vochtig..... zodra de baby's en peuters ons zien beginnen ze te huilen om het hardst om maar opgepakt en geknuffeld te worden!Hardverscheurend maar ook heel aandoenelijk. (hallo allemaal, ondertussen ben ik, it's me Anne, er even bijgekomen. Ik kom inderdaad net uit de babykamer, heb er lekker stiekum ff eentje meegenomen. Het lekt er door de golfplaten heen. Was net in gesprek met een social worker, ontzettend hartelijke vrouw die een aantal kinderen naar Huruma heeft gebracht. Als ik eerlijk ben, zit ik hier bijna te janken om alle verhalen die ik net weer heb gehoord. Het is zo veel en zo hartverscheurend. Wat moet er in dit land veel gebeuren om de kinderen een kans te geven. Maar goed, daar zal ik jullie niet te lang mee vermoeien. Ik krijg je wel als ik thuis ben, smile)
Vanmiddag tijdens het foto's maken dringen alle kinderen om mij (Ina) heen...ze willen allemaal op de foto en lachen zich slap als ze zichzelf terug zien. Als ze dan zelf een foto van mij mogen maken, zijn ze de koning te rijk!
Het is een zegen om hier te mogen zijn. En wat een geloof en vertrouwen hebben deze mensen: leven in afhankelijkheid van God. (Ik heb echt al zitten janken maar leer hier ook zoveel!)
Tot slot, Anneke vond een gedichtje, gemaakt door één van de oudere kids:
"We are three-dimensional:
body, mind and spirit
What air is to the body and mind
pray is to the soul"
Liefs van ons allebei....
Internetten gaat heel gemakkelijk, als je een boel geduld hebt tenminste, want er zijn een paar oude computers aanwezig op Huruma. Voor de vrijwilligers, de leraren en de oudere Kids. Het gaat alleen errrrg langzaam. Om 4 foto's te plaatsen zijn we een uur bezig.
Niet alleen Anneke moet e&a laten staan maar Ina heeft het ook niet makkelijk. (smile) Droog brood, alleen water als drinken (behalve de koffie van de ochtend) en als lunch maar kijken wat er is, en dat is eigenlijk altijd bruine bonen met afwisselend ungali of rijst (we bidden wel voor die bruine bonen hoor) en dat is het wel zo'n beetje. Het aanpassen gaat vanzelf maar soms komt de ugali daaruit waar het niet uit moet komen. Het is niet altijd makkelijk maar ach de kinderen maken veel (eigenlijk alles!!!) goed.
Zie de nieuwe foto's: het is vooral spelen en aandacht geven aan de kinderen: armen en knuffels tekort! Anneke zit nu bij de baby's en helpt hen eten geven. Het regent en in de babykamer is het vochtig..... zodra de baby's en peuters ons zien beginnen ze te huilen om het hardst om maar opgepakt en geknuffeld te worden!Hardverscheurend maar ook heel aandoenelijk. (hallo allemaal, ondertussen ben ik, it's me Anne, er even bijgekomen. Ik kom inderdaad net uit de babykamer, heb er lekker stiekum ff eentje meegenomen. Het lekt er door de golfplaten heen. Was net in gesprek met een social worker, ontzettend hartelijke vrouw die een aantal kinderen naar Huruma heeft gebracht. Als ik eerlijk ben, zit ik hier bijna te janken om alle verhalen die ik net weer heb gehoord. Het is zo veel en zo hartverscheurend. Wat moet er in dit land veel gebeuren om de kinderen een kans te geven. Maar goed, daar zal ik jullie niet te lang mee vermoeien. Ik krijg je wel als ik thuis ben, smile)
Vanmiddag tijdens het foto's maken dringen alle kinderen om mij (Ina) heen...ze willen allemaal op de foto en lachen zich slap als ze zichzelf terug zien. Als ze dan zelf een foto van mij mogen maken, zijn ze de koning te rijk!
Het is een zegen om hier te mogen zijn. En wat een geloof en vertrouwen hebben deze mensen: leven in afhankelijkheid van God. (Ik heb echt al zitten janken maar leer hier ook zoveel!)
Tot slot, Anneke vond een gedichtje, gemaakt door één van de oudere kids:
"We are three-dimensional:
body, mind and spirit
What air is to the body and mind
pray is to the soul"
Liefs van ons allebei....
-
14 Juni 2007 - 16:39
Petra:
Ha Lubje en Nietje,
Fijn hoor om zo mee te leven met jullie. Wat een leed is daar. daar wordt je wel stil van. Ik kan me voorstellen dat je er zo middenin zit en er helemaal bij betrokken voelt. Sterkte met alles (ook met verwerken)!
Doei, Peet -
14 Juni 2007 - 19:14
Janny V D W:
Hallo Ina en Anneke,heel bijzonder en beschamend voor ons,om te lezen dat de kindertjes/mensen daar zo in afhankelijkheid van God leven.Daar kunnen wij rijke westerlingen nog wat van leren! Ben al weer benieuwd naar jullie volgende mail. Hartelijke groet, Janny -
14 Juni 2007 - 19:20
Ineke Pluim:
Wat een bijzondere ervaring zal dit voor jullie zijn! Ik wordt bijna jaloers als ik dit allemaal lees! Ik leef met jullie mee en kijk uit naar jullie volgende bericht. Groetjes, Ineke -
14 Juni 2007 - 19:32
Kapster Muriel:
hai ontzettend bijzonder om jullie ervaringen te lezen. ga jullie zeker volgen....en je doet het prima met je haar anneke....groetjes muriel. -
14 Juni 2007 - 19:33
Pa Lubbers & Willemi:
Blij met jullie berichten en leven ook met jullie mee, wat fijn om steeds een teken van leven te mogen ontvangen.
Wat zullen jullie veel te vertellen hebben bij terugkomst. Kom maar bij ons eten (geen bruine bonen),maar bijv.slabonen met rundvlees(dus geen mieren).
Wees Gode bevolen.
Veel liefs en groeten vam ons allebei. -
14 Juni 2007 - 20:05
Marian:
Hoi lieve meiden,
ik kan me voorstellen hoeveel dit metjullie doet. Dat ze zo gelukkig kunnen zijn met voor ons zoiets kleins als een knuffel of een snoepje daar wordt je toch wel stil van. Ik zie dat het hard werken is daar maar dat jullie helemaal genieten van alles wat jullie doen en meemaken. Geef de kids maar heel veel knuffels en aandacht en natuurlijk voor jullie ook een dikke knuffel en pas goed op elkaar, liefs marian -
14 Juni 2007 - 20:33
Herman & Greta:
Wat een indrukwekkende verhalen en foto's. Leuk om te lezen. Heel veel sterkte en plezier gewenst en de hartelijke groeten. -
14 Juni 2007 - 20:34
Wim En Liseth:
Hoi Anneke en Ina,
Erg leuk om jullie enthousiaste verhalen te lezen.Wat kun je daar veel betekenen voor die kinderen.Hopelijk blijven jullie wel op de been want als ik dat zo lees komen jullie ernstig vermagerd terug.
Veel sterkte met alles!
Liefs van ons allemaal -
15 Juni 2007 - 06:13
Jaap:
Wat mooi en aandoenlijk om jullie verhalen te lezen. Het regent hier ook af en toe maar het lekt niet door het dak.Jullie doen goed werk daar, het zal wel veel te kort zijn. kom je ook nog toe om even iets voor je zelf te doen even een afleiding? Op de foto"s zien al die kinderen er als schatten uit, je zou er zo een paar in huis nemen, maar mogerlijk kunnen we op een andere wijze helpen. Zet hem nog even op en daarna heerlijk uitrusten en dan even loslaten. Veel groeten. -
15 Juni 2007 - 15:35
Wim, Bertina En Kids:
Hallo luitjes,
Hier weer een berichtje uit Putten. Hier gaat alles goed vanavond is de intocht van de avondvierdaagse. Overvloed van alles wat men daar niet kent. Ik heb er geen woorden voor en ik kan me voorstellen hoe jullie je moeten voelen. Maar hetgeen jullie doen is zo fantastisch, niet om jullie op te hemelen, maar het is gewoon zo. De aandacht en liefde die jullie kunnen geven hoe kort en weinig het ook is, is voor hun geweldig mooi. Geef ze ook maar een dikke knuffel van ons allemaal en wij zijn in gedachte veel bij jullie. Hopelijk houden jullie het wat betrefd het eten ook vol, want dat is niet bijster veel. Maar jullie vooruitzicht is weer goed en dat van hun niet. Dus daar moet je je maar aan op trekken. Heel veel succes.
Kusjes Wim, Bertina, Jan, Bert en David
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
