Van gevleugelde gedierte der aarde tot kralen
Door: Anneke/Ina
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
17 Juni 2007 | Kenia, Ngong
Hallo allemaal,
hierbij het journaal van vaderdag.
Ik moet heel eerlijk bekennen (it's me Anneke today) dat ik heel blij ben dat we via de berichtjes van jullie werden herinnert aan vaderdag. Ik ben bang dat het mij er totaal is doorgegaan. Ook Ina heb ik er niet echt uitgebreid over gehoord. Sorry, lieve vaders van ons. Als we volgend jaar in Nederland zijn, zullen we het goedmaken. En ik beloof dat het geen vlooienspel zal zijn dat gekocht gaat worden.
Eerst maar ff over de vlooien. Ina heeft redelijk wat jeuk en het lijkt erop dat het meer met allergie heeft te maken dan met vlooien. Het begon allemaal wel in die taxi maar daar kan het bijna niet van komen. Maar goed, het gaat dus gewoon door met het gevleugelde gedierte dezer aarde. Vanmorgen zat de badkamer onder de vliegende en kruipende mieren. Het kroop bij je knietjes omhoog. Maar zelfs dat went. Je gaat gewoon rechts bij het kraantje wassen ipv links en dan duurt het een halve minuut langer voor ze je bereikt hebben, scheelt toch alweer stukken. Tja, we beginnen wel een paar smerige figuren te worden die niet snel meer ergens van opkijken, geloof ik. Ach, dat zal straks wel weer bijtrekken. En het is wel handig om je er maar niet teveel van aan te trekken. Jippie, heerlijk eitje bij het ontbijt gehad. Helemaal blij dus die kippen en haan hebben weer ff respijt gekregen. Vandaag is Mama Tom jarig. Niet dat ze daar iets van vieren hier maar ik heb haar beloofd de beroemde ham/kaas uitsmijter te maken vanavond. Ethamar is op dit moment op zoek naar wat zoetigheden en frisdrank, dus we gaan een poging doen om een verjaardag te vieren vanavond.
Na het lekkere eitjes en het rantsoen koffie zijn wij ten kerke gegaan. Goeiemorgen zeg, dat werd dus middag voor we daar vandaan kwamen. Het is wel een feest die kerkdiensten hier. Onvoorstelbaar. Heb vanmorgen vrij veel opgenomen op de video. Maar ja, heb het goede snoertje niet bij me dus dat krijgen jullie nog wel te zien.
Op dit moment hoor ik op de achtergrond 150 kinderen zingen: Lees je bijbel, bidt elke dag. Gaaf hoor, hebben we ze geleerd en nu wordt het regelmatig gezongen tijdens de avondpraise.
Eigenlijk wil ik jullie wat vragen. Ik zit met een dilemma, misschien weet iemand van jullie een oplossing. Er is een jongen die erg graag zijn verhaal aan mij wilde vertellen. Hij is 15 jaar oud en als hij de kans krijgt 's avonds (hij is een van onze bewakers die ons naar het huis van Mama Tom brengt als het donker is) slaat ie even de arm om me heen en hoopt op een beetje warmte.
Z'n moeder heeft het gezin verlaten, vader heeft ze een hotel beloofd, bracht ze naar Huruma (hem en zijn drie broertjes, de oudste 2 zijn waarschijnlijk bij een stammenstrijd omgekomen). Deze jongen zit vol frustatie, voelt zich verlaten, is al een paar keer weggelopen, komt dan weer terug om zijn broertjes, enz. Als je 'm ziet zitten als brok ellende wil je 'm wel aan alle kanten helpen. Maar nu is zijn box waar zijn kleren in zaten, gestolen. En hij heeft geen geld en ik mag hem geen geld geven. Hij krijgt van iemand 300 shilling (is 3,60 Euro) en heeft nog 300 shilling nodig om een nieuwe box te kopen. Maar ik mag geen geld geven, ik mag het niet kopen en ik mag niet aan 1 kind extra aandacht geven. Heb vannacht een aardig poosje liggen bedenken hoe ik een oplossing kan vinden, maar kan niets bedenken. Wie weet er een goeie?
Wat ik er nog ff bij moet vertellen, is dat hij doordat de box gestolen is, ook geen kleren meer heeft. Deze deelt hij nu met een andere jongen. Wie de spullen gestolen heeft? Hij denkt dat het mensen uit de buurt zijn die hier hebben rondgelopen toen 2 weken geleden de vice-president hier op bezoek is geweest.
Ik weet niet precies wat de waarheid is. Het kan ook zijn dat een van de andere kinderen het heeft gestolen. Maar goed, hoe dan ook, het blijft voor hem een probleem.
Oh ja, nog ff een reactie op de berichten dat jullie willen komen helpen???
Kom maar direct. Stap in het vliegtuig en doe mee. Het is gaaf.
Tja, en dan 70 meiden en een stel jongens die allemaal een ketting willen maken. Lub is natuurlijk de creativiteit herselfs, dus je wilt niet weten wat Ina vanmiddag over zich heen heeft gehad. Maar ze heeft zich er fantastisch doorheen geslagen. Er lopen nu erg veel mensen in Huruma en Ngong rond met dezelfde soort kettingen. Gelukkig hebben Horfid en Ethamar (Israelisch stel) en Cathrine(Amerikaanse die vandaag is aangekomen) ook meegeholpen. Er kwamen ook allerlei kinderen uit de buurt op af. Ach, het mag de pret niet drukken, laat ze maar lekker meedoen.
Gelukkig begint Nicodemus, de 11 jarige jongen waarvan 1 oog is verwijderd omdat hij zo mishandeld is door zijn vader, ook een beetje los te komen. Jessica was zijn verzorger, maar ze is gisteren naar Tanzania vertrokken voor een paar dagen. Wij hebben nu de taak om z'n (niet)oog te druppelen. Afgelopen week heb ik het al een keer gedaan en vandaag was het Ina. Ja, ook dat hoort erbij. Weer zoiets waar je niet al te veel bij na moet denken.
De tijd vliegt inderdaad voorbij. We kunnen ons niet voorstellen dat we hier nog maar een week zitten. We zullen jullie wat nieuws vertellen. Er is gisteravond al door Mama Zipporah aan de kinderen verteld, dat we over een paar jaar hier drie maand zullen komen werken.
Goed, ik moet stoppen want we gaan.
Morgen gaan we met een groep kinderen naar het olifantenweeshuis in Nairobi. Vooral de lunch verheugen ze zich op. Patat met kip. Het is allemaal zo mooi.
Liefs en dikke knuffel
Anneke en Ina
hierbij het journaal van vaderdag.
Ik moet heel eerlijk bekennen (it's me Anneke today) dat ik heel blij ben dat we via de berichtjes van jullie werden herinnert aan vaderdag. Ik ben bang dat het mij er totaal is doorgegaan. Ook Ina heb ik er niet echt uitgebreid over gehoord. Sorry, lieve vaders van ons. Als we volgend jaar in Nederland zijn, zullen we het goedmaken. En ik beloof dat het geen vlooienspel zal zijn dat gekocht gaat worden.
Eerst maar ff over de vlooien. Ina heeft redelijk wat jeuk en het lijkt erop dat het meer met allergie heeft te maken dan met vlooien. Het begon allemaal wel in die taxi maar daar kan het bijna niet van komen. Maar goed, het gaat dus gewoon door met het gevleugelde gedierte dezer aarde. Vanmorgen zat de badkamer onder de vliegende en kruipende mieren. Het kroop bij je knietjes omhoog. Maar zelfs dat went. Je gaat gewoon rechts bij het kraantje wassen ipv links en dan duurt het een halve minuut langer voor ze je bereikt hebben, scheelt toch alweer stukken. Tja, we beginnen wel een paar smerige figuren te worden die niet snel meer ergens van opkijken, geloof ik. Ach, dat zal straks wel weer bijtrekken. En het is wel handig om je er maar niet teveel van aan te trekken. Jippie, heerlijk eitje bij het ontbijt gehad. Helemaal blij dus die kippen en haan hebben weer ff respijt gekregen. Vandaag is Mama Tom jarig. Niet dat ze daar iets van vieren hier maar ik heb haar beloofd de beroemde ham/kaas uitsmijter te maken vanavond. Ethamar is op dit moment op zoek naar wat zoetigheden en frisdrank, dus we gaan een poging doen om een verjaardag te vieren vanavond.
Na het lekkere eitjes en het rantsoen koffie zijn wij ten kerke gegaan. Goeiemorgen zeg, dat werd dus middag voor we daar vandaan kwamen. Het is wel een feest die kerkdiensten hier. Onvoorstelbaar. Heb vanmorgen vrij veel opgenomen op de video. Maar ja, heb het goede snoertje niet bij me dus dat krijgen jullie nog wel te zien.
Op dit moment hoor ik op de achtergrond 150 kinderen zingen: Lees je bijbel, bidt elke dag. Gaaf hoor, hebben we ze geleerd en nu wordt het regelmatig gezongen tijdens de avondpraise.
Eigenlijk wil ik jullie wat vragen. Ik zit met een dilemma, misschien weet iemand van jullie een oplossing. Er is een jongen die erg graag zijn verhaal aan mij wilde vertellen. Hij is 15 jaar oud en als hij de kans krijgt 's avonds (hij is een van onze bewakers die ons naar het huis van Mama Tom brengt als het donker is) slaat ie even de arm om me heen en hoopt op een beetje warmte.
Z'n moeder heeft het gezin verlaten, vader heeft ze een hotel beloofd, bracht ze naar Huruma (hem en zijn drie broertjes, de oudste 2 zijn waarschijnlijk bij een stammenstrijd omgekomen). Deze jongen zit vol frustatie, voelt zich verlaten, is al een paar keer weggelopen, komt dan weer terug om zijn broertjes, enz. Als je 'm ziet zitten als brok ellende wil je 'm wel aan alle kanten helpen. Maar nu is zijn box waar zijn kleren in zaten, gestolen. En hij heeft geen geld en ik mag hem geen geld geven. Hij krijgt van iemand 300 shilling (is 3,60 Euro) en heeft nog 300 shilling nodig om een nieuwe box te kopen. Maar ik mag geen geld geven, ik mag het niet kopen en ik mag niet aan 1 kind extra aandacht geven. Heb vannacht een aardig poosje liggen bedenken hoe ik een oplossing kan vinden, maar kan niets bedenken. Wie weet er een goeie?
Wat ik er nog ff bij moet vertellen, is dat hij doordat de box gestolen is, ook geen kleren meer heeft. Deze deelt hij nu met een andere jongen. Wie de spullen gestolen heeft? Hij denkt dat het mensen uit de buurt zijn die hier hebben rondgelopen toen 2 weken geleden de vice-president hier op bezoek is geweest.
Ik weet niet precies wat de waarheid is. Het kan ook zijn dat een van de andere kinderen het heeft gestolen. Maar goed, hoe dan ook, het blijft voor hem een probleem.
Oh ja, nog ff een reactie op de berichten dat jullie willen komen helpen???
Kom maar direct. Stap in het vliegtuig en doe mee. Het is gaaf.
Tja, en dan 70 meiden en een stel jongens die allemaal een ketting willen maken. Lub is natuurlijk de creativiteit herselfs, dus je wilt niet weten wat Ina vanmiddag over zich heen heeft gehad. Maar ze heeft zich er fantastisch doorheen geslagen. Er lopen nu erg veel mensen in Huruma en Ngong rond met dezelfde soort kettingen. Gelukkig hebben Horfid en Ethamar (Israelisch stel) en Cathrine(Amerikaanse die vandaag is aangekomen) ook meegeholpen. Er kwamen ook allerlei kinderen uit de buurt op af. Ach, het mag de pret niet drukken, laat ze maar lekker meedoen.
Gelukkig begint Nicodemus, de 11 jarige jongen waarvan 1 oog is verwijderd omdat hij zo mishandeld is door zijn vader, ook een beetje los te komen. Jessica was zijn verzorger, maar ze is gisteren naar Tanzania vertrokken voor een paar dagen. Wij hebben nu de taak om z'n (niet)oog te druppelen. Afgelopen week heb ik het al een keer gedaan en vandaag was het Ina. Ja, ook dat hoort erbij. Weer zoiets waar je niet al te veel bij na moet denken.
De tijd vliegt inderdaad voorbij. We kunnen ons niet voorstellen dat we hier nog maar een week zitten. We zullen jullie wat nieuws vertellen. Er is gisteravond al door Mama Zipporah aan de kinderen verteld, dat we over een paar jaar hier drie maand zullen komen werken.
Goed, ik moet stoppen want we gaan.
Morgen gaan we met een groep kinderen naar het olifantenweeshuis in Nairobi. Vooral de lunch verheugen ze zich op. Patat met kip. Het is allemaal zo mooi.
Liefs en dikke knuffel
Anneke en Ina
-
17 Juni 2007 - 17:02
Romée:
Hee Anne en Ina,
Ik heb ook jullie site ontdekt, Waauw echt Super! ik ben nu al verslaafd aan al die zwartjes! AAAAAAH TOE Aller Liefste SuikerTante wil je alsjeblieft dat beloofde zwarte elftal meenemen?!
Veel Plezier nog!
Liefs Romée -
17 Juni 2007 - 17:50
Michael En Manon:
Háá!
Allereerst moet ik even heel kort reageren op mijn zussie, Romée, dat kan toch niet.. pas maar op dat je niet door de anti-racisten-groepering wordt aangeklacht voor de term: zwartjes, haha, ik weet dat je het alleen maar heel positief bedoelt en dat jij wel de coach van dat elftal wil zijn!
Goh, Anneke en Ina, dat jullie een hele week de tijd nodig hebben gehad om erachter te komen dat jullie je sabbatical weer naar deze kids terug willen. Bij een weddenschap zou ik verloren hebben want ik had gedacht dat jullie naar 3 dagen bedenktijd ook wel wisten dat je terug zou komen! Maar helemaal te gek dat jullie nog een keer een langere tijd heen gaan!
Gaaf dat de kids lees je bijbel zingen!
Heel veel succes en plezier,
Liefs M&M
-
17 Juni 2007 - 19:15
Gerard:
Over die jongen die z'n kleren kwijt is; jullie mogen niets geven. Maar een "onbekende nederlander" kan natuurlijk wel iets betekenen. (Niet allemaal tegelijk) Is er nog een "voorpost" in nederland die zoiets kan begeleiden?
Groet, Gerard & Miranda -
17 Juni 2007 - 19:22
Pa En Ma Nieland:
Vandaag vaderdag gevierd. Naar de kerk geweest.
Met Ellen en Renee gepraat. De hartelijke groeten van Ellen.
Alles goed hier.
We wensen jullie ook in de komende week alle goeds toe.
Ontvang de hartelijke groeten van
Pa en Ma. -
17 Juni 2007 - 19:29
Erika:
Hallo,
Daar ben ik toch weer,heb niet verder gekeken dan mijn neus lang was.Want ik zag opeens dat ik mij heel simpel weer aan kon melden voor berichtjes.
Groetjes Erika -
18 Juni 2007 - 10:13
Jaap:
hallo Anneke en Ina,
Wat een verhalen en indrukken zeg, je wordt er stil en verlegen van. Wat goed dat jullie het bedrag zo nuttig hebben besteed, ze zullen er wel bij mee zijn geweest.Ben wel benieuwd naar jullie persoonlijke verhalen en beelden.Maak er nog een mooie week van.Veel groeten.
Jaap -
18 Juni 2007 - 12:01
Tini En Wim:
Zeker Anneke weet, dat mijn (wim) creativiteit nog geringer is dan die van haar. We willen Huruma best (financieel) helpen, maar hoe? Het gaat daarbij niet om de grootte van het bedrag, maar hoe het bij die beste jongen komt. Door jullie zeer lezenswaardige verhalen, worden de verschillen in welvaart tussen Afrika en ons wel erg tastbaar.
Een kus van Tini en stevige handdruk van mij.
Wim.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
