Washandjes

Zo daar zijn we weer: nummertje getrokken om achter deze computer te zitten want het is een drukke dag vandaag wat betreft computergebruik!

Het was weer errrrrg vroeg ochtend vanmorgen. Anneke heeft een paar uur wakker gelegen, de haan was op z'n best vanmorgen en het bed ligt toch ook niet meer zo fijn. Maar goed: om half 7 stappen we onder het muskietennnet vandaan om dapper naar de douche te gaan en wat denk je? Nog steeds geen water!
Tja en daar sta je dan. Gelukkig hebben we natte washandjes en een flesje water zo kunnen we ons wat opfrissen en de mond schrobben. Ach zoveel maakt dat toch niet uit. Stoffig zijn we toch al en omdat al het eten ongeveer hetzelfde ruikt en smaakt zullen we qua geur niet veel meer verschillen van de Kenianen.

Tegen half 8 zijn we in Huruma waar we snel eerst ff naar de baby's gaan om te knuffelen en te troetelen, vouwen daar snel een wasje weg (leveren ook nog wat was in bij de wasvrouw van Huruma omdat we, zelfs zonder water, totaal zonder handdoeken zijn komen te zitten) en gaan daarna op naar de 'Prayers'. Mama Zipporah wil ons eerst nog ff mee hebben naar de 1e verdieping (in aanbouw) van de school (een reling en overige bescherming zou erg welkom zijn) Ze is hier erg trots op en mede dankzij jullie geld wordt de bovenverdieping afgebouwd.
Gelukkig komen we allemaal weer veilig beneden en dat is wel een praytje waard, dus gaan we nu toch echt naar het gezang, de preek en het gebed.
Daarna mag Ina naar haar pre-unit klas om voor iedereen een tekening te maken, copiëren is te duur en is Anneke de pineut met haar vliegers.
Ach, soms is het wat lastig maar het lukt ons allemaal aardig. Vanmiddag hebben we nog een stevig gevecht moeten leveren met een paar kinderen van een jaar of 2 a 3 omdat ze zo ongeveer de puppy's de pootjes uittrokken. Dan kom je erachter dat deze kinderen bijna niet te sturen zijn. Ze hebben als baby's relatief veel aandacht (dat is wat anders dan de liefde die ze nodig hebben) gehad van de andere kids. Daarna moeten ze ineens in het systeem meedraaien en dat gaat niet van een leien dakje. Je merkt dat sommige kinderen redelijk onhandelbaar zijn. Het gekke is dat ze wel luisteren naar oudere kinderen uit de groep. Zo leren de kinderen echt van elkaar en worden ook door elkaar gecorrigeerd.

Vanmiddag was er gelukkig weer water dus we kunnen vanavond met een beetje geluk, weer enigszins schoon worden.

Nog een leuke toevoeging aan alle genoemde beestjes: vanmorgen werd Huruma schoongemaakt en wat kwam ons tegemoet??? Zo'n lang grijs/bruin beest met een hele lange staart......dood weliswaar maar toch!
Ook deze komt niet op ons menu te staan, hebben we besloten.

Tja, vandaag is er niet zo heel veel spectaculairs gebeurd dus het spijt ons maar voor vandaag zullen jullie het hiermee moeten doen. Als er nog wat spannends gebeurt, horen jullie dat natuurlijk als eersten morgen.

De doordeweekse woensdagavondknuffel vanaf Huruma,
liefs en tot morgen,
Ina en Anneke