Muizenissen en elektriciteit
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Ina
26 Juli 2013 | Kenia, Nairobi
Hallo allemaal,
Hier is eindelijk ons eerste verhaal. We zijn ondertussen een paar dagen in ons huis in Ngong waar we de komende weken met de groep vrijwilligers zullen verblijven.
Vorige week tot en met afgelopen maandag hebben we eerst lekker vakantie gevierd in Watamu. Dit ligt aan de kust en omdat het winter is, is het rond de 29 graden en dus niet te warm. Heerlijk om ff lekker te relaxen en bij te bruinen. Dinsdag was onze reisdag en zijn we aangekomen in Ngong.
Het was ff schrikken. We verwachtten een huis vlak aan de hoofdweg te hebben, dichtbij de supermarkt. Dat kunnen van die zaken zijn die best handig zijn als je met 11 mensen in een huis zit en afhankelijk bent van het gestoorde maar regelmatig rijdende openbaar vervoer in Kenia en al het water voor 11 mensen gekocht moet worden en je dus niet met halve litertjes kunt volstaan. Maar nee, we scheurden via een redelijk ongelijk zand/rotspad de heuvels in en er leek geen einde aan te komen. En ja hoor, daar lag ons huis in een geweldige tuin met super-uitzicht op de Ngong Hills. We kregen een warme verwelkoming van Judy, onze gastvrouw, die het wel gezellig bij ons vindt en een deel van haar dagen in het guesthouse lijkt te verblijven. Waarna de rondleiding volgde door een huis met zoveel kamers dat we de tel al snel kwijt raakten. Alles bij elkaar blijken we een geweldige plek te hebben gevonden en we zijn dik tevreden tot…….
Na wat te hebben rond gekeken, maken we een kop koffie waarbij Ina meedeelt dat ze een muisje in de keuken heeft zien lopen. Ach, kan gebeuren in zo’n buitengebied. We besluiten een kamer te zoeken en pakken de koffers uit. ’s Avonds willen we moe maar voldaan ons bed in duiken. Anneke springt eens een keertje op haar bed en vind de matras niet het toppunt van stevigheid maar ach dat mag de pret niet drukken. Ze trekt een stukje van de sprei van het bed en kijkt wat raar op dat er een gat in de deken zit en dat er wol naast ligt. Ina voelt nattigheid en geeft een stevige ruk aan de deken en ja hoor, twee, eerst bijna door Anneke geplette, babymuisjes maken een geweldige salto waar ons aller Epke nog wat van kan leren, en belanden beide aan een kant van het bed van Anneke. Dit begint toch wat minder prettig te worden en we besluiten dat we echt niet gaan slapen op deze kamer. Dus er volgt een verhuizing voor de nacht naar een andere kamer. Tja… waarom heb je anders zoveel kamers in zo’n huis. Je kunt je misschien voorstellen hoe wij enigszins bevreesd de dekens, lakens en kussens van dit bed eerst voorzichtig edoch ook zeer grondig hebben onderzocht voordat wij heel behoedzaam onze tenen onder de lakens hebben gestoken. De nacht werd vervolgens wat onrustig doorgebracht. De volgende morgen, om 6 uur, ja dat zijn nog eens tijden in een vakantie, besluit Ina dat ze wil verhuizen naar een andere kamer en dus betreedt ze heldhaftig de babymuizenslaapkamer en ja hoor…. weg babymuizen. Ze hebben blijkbaar de salto’s overleefd en zijn verdwenen. Nu moeten we toegeven dat je je daar niet echt geruster van gaat voelen. Maar goed, de kasten worden leeggehaald, in de derde kamer worden de kasten volgepropt en Ina trekt de sprei van haar bed en….. ziet op hetzelfde moment mamamuis, met babymuisje in de bek, achter haar kussen wegglippen. Tja, het is komisch maar dat voelde op dat moment niet zo. Onze gastvrouw gebeld en ze is 3 dagen in de weer geweest met muizengif en een wat groot uitgevallen soort muizenval waar, volgens onze bescheiden mening, geen muis ooit in zal gaan zitten. Gisteren spraken we de eigenaresse van het huis die hier zelf elf jaar heeft gewoond en nog nooit een muis heeft gezien. En het gekke is dat we haar nog geloven ook. We hebben waarschijnlijk gewoon pech gehad en is er 1 mamamuis geweest die met haar babymuisjes van de ene naar de andere kamer is verhuisd en wij blijken voorkeur voor dezelfde kamers te hebben gehad en zijn er net zo hard achteraan verhuisd.
We hebben net nog een laatste muizeninspectie gedaan, omdat de mensen van de groep gedeeltelijk vanavond en vannacht aankomen, en het huis lijkt geheel muizenvrij.
Woensdag zijn we naar Nairobi geweest om een aantal van onze kids te bezoeken. Keniaslim als wij ondertussen zijn, hebben we onze waterkoker en ons potje koffie in de rugzak gestopt zodat de kids en wij natuurlijk ook, een kopje koffie konden drinken. Maar keniadom als we zijn, hebben we geen rekening gehouden met de perfecte staat van het elektriciteitsnet in de getto’s waar we ons bevonden. Bij Tosh ging het licht beduidend minder fel branden bij het aanzetten van de waterkoker maar ff later zaten we gezellig met elkaar een kopje oploskoffie te drinken. We weten hoe gek ze hierop zijn dus wij blij. Vervolgens bij Simon ook de waterkoker onder grote hilariteit van de kids aangezet en plop…. hele huizenblok in het donker. Klein foutje…… gelukkig is het probleem gelijk door Kwaka, onze medewerker, verholpen en een half uurtje later had iedereen weer licht. Waarna wij toch maar op het parafine-stoofje water hebben gekookt.
Daarna moest er nog een school geregeld worden en zowaar in het twaalf verdiepingen tellende gebouw bleek een lift te zitten. We moesten op de zesde verdieping zijn. Het hele gevaarte kwam met veel kabaal, gerammel en geratel in beweging en had ook een aardige snelheid. De lift stopte, iedereen stapte uit wat we wat vreemd vonden en gelijk liep iedereen naar de trap en begon men naar beneden te lopen. Wat blijkt…. lift kan alleen maar van de begane naar de 12e en daarna loop je weer naar beneden om op de juiste verdieping te komen. This is Kenya…. we blijven ons verwonderen.
In de afgelopen dagen hebben we voorbereidingen getroffen voor de groep, Ina heeft Christian Hands bezocht en we zijn bij Cara projects geweest zodat de groep aan het werk kan. We kijken uit naar de aankomst van alle mensen hier de komende dagen.
Het is goed hier weer te zijn, iedereen terug te zien en ook vooruitgang te ontdekken op allerlei gebied.
We hopen dat Nederland weer een beetje afkoelt en wensen jullie alle goeds,
Liefs,
Anneke
Ina
Hier is eindelijk ons eerste verhaal. We zijn ondertussen een paar dagen in ons huis in Ngong waar we de komende weken met de groep vrijwilligers zullen verblijven.
Vorige week tot en met afgelopen maandag hebben we eerst lekker vakantie gevierd in Watamu. Dit ligt aan de kust en omdat het winter is, is het rond de 29 graden en dus niet te warm. Heerlijk om ff lekker te relaxen en bij te bruinen. Dinsdag was onze reisdag en zijn we aangekomen in Ngong.
Het was ff schrikken. We verwachtten een huis vlak aan de hoofdweg te hebben, dichtbij de supermarkt. Dat kunnen van die zaken zijn die best handig zijn als je met 11 mensen in een huis zit en afhankelijk bent van het gestoorde maar regelmatig rijdende openbaar vervoer in Kenia en al het water voor 11 mensen gekocht moet worden en je dus niet met halve litertjes kunt volstaan. Maar nee, we scheurden via een redelijk ongelijk zand/rotspad de heuvels in en er leek geen einde aan te komen. En ja hoor, daar lag ons huis in een geweldige tuin met super-uitzicht op de Ngong Hills. We kregen een warme verwelkoming van Judy, onze gastvrouw, die het wel gezellig bij ons vindt en een deel van haar dagen in het guesthouse lijkt te verblijven. Waarna de rondleiding volgde door een huis met zoveel kamers dat we de tel al snel kwijt raakten. Alles bij elkaar blijken we een geweldige plek te hebben gevonden en we zijn dik tevreden tot…….
Na wat te hebben rond gekeken, maken we een kop koffie waarbij Ina meedeelt dat ze een muisje in de keuken heeft zien lopen. Ach, kan gebeuren in zo’n buitengebied. We besluiten een kamer te zoeken en pakken de koffers uit. ’s Avonds willen we moe maar voldaan ons bed in duiken. Anneke springt eens een keertje op haar bed en vind de matras niet het toppunt van stevigheid maar ach dat mag de pret niet drukken. Ze trekt een stukje van de sprei van het bed en kijkt wat raar op dat er een gat in de deken zit en dat er wol naast ligt. Ina voelt nattigheid en geeft een stevige ruk aan de deken en ja hoor, twee, eerst bijna door Anneke geplette, babymuisjes maken een geweldige salto waar ons aller Epke nog wat van kan leren, en belanden beide aan een kant van het bed van Anneke. Dit begint toch wat minder prettig te worden en we besluiten dat we echt niet gaan slapen op deze kamer. Dus er volgt een verhuizing voor de nacht naar een andere kamer. Tja… waarom heb je anders zoveel kamers in zo’n huis. Je kunt je misschien voorstellen hoe wij enigszins bevreesd de dekens, lakens en kussens van dit bed eerst voorzichtig edoch ook zeer grondig hebben onderzocht voordat wij heel behoedzaam onze tenen onder de lakens hebben gestoken. De nacht werd vervolgens wat onrustig doorgebracht. De volgende morgen, om 6 uur, ja dat zijn nog eens tijden in een vakantie, besluit Ina dat ze wil verhuizen naar een andere kamer en dus betreedt ze heldhaftig de babymuizenslaapkamer en ja hoor…. weg babymuizen. Ze hebben blijkbaar de salto’s overleefd en zijn verdwenen. Nu moeten we toegeven dat je je daar niet echt geruster van gaat voelen. Maar goed, de kasten worden leeggehaald, in de derde kamer worden de kasten volgepropt en Ina trekt de sprei van haar bed en….. ziet op hetzelfde moment mamamuis, met babymuisje in de bek, achter haar kussen wegglippen. Tja, het is komisch maar dat voelde op dat moment niet zo. Onze gastvrouw gebeld en ze is 3 dagen in de weer geweest met muizengif en een wat groot uitgevallen soort muizenval waar, volgens onze bescheiden mening, geen muis ooit in zal gaan zitten. Gisteren spraken we de eigenaresse van het huis die hier zelf elf jaar heeft gewoond en nog nooit een muis heeft gezien. En het gekke is dat we haar nog geloven ook. We hebben waarschijnlijk gewoon pech gehad en is er 1 mamamuis geweest die met haar babymuisjes van de ene naar de andere kamer is verhuisd en wij blijken voorkeur voor dezelfde kamers te hebben gehad en zijn er net zo hard achteraan verhuisd.
We hebben net nog een laatste muizeninspectie gedaan, omdat de mensen van de groep gedeeltelijk vanavond en vannacht aankomen, en het huis lijkt geheel muizenvrij.
Woensdag zijn we naar Nairobi geweest om een aantal van onze kids te bezoeken. Keniaslim als wij ondertussen zijn, hebben we onze waterkoker en ons potje koffie in de rugzak gestopt zodat de kids en wij natuurlijk ook, een kopje koffie konden drinken. Maar keniadom als we zijn, hebben we geen rekening gehouden met de perfecte staat van het elektriciteitsnet in de getto’s waar we ons bevonden. Bij Tosh ging het licht beduidend minder fel branden bij het aanzetten van de waterkoker maar ff later zaten we gezellig met elkaar een kopje oploskoffie te drinken. We weten hoe gek ze hierop zijn dus wij blij. Vervolgens bij Simon ook de waterkoker onder grote hilariteit van de kids aangezet en plop…. hele huizenblok in het donker. Klein foutje…… gelukkig is het probleem gelijk door Kwaka, onze medewerker, verholpen en een half uurtje later had iedereen weer licht. Waarna wij toch maar op het parafine-stoofje water hebben gekookt.
Daarna moest er nog een school geregeld worden en zowaar in het twaalf verdiepingen tellende gebouw bleek een lift te zitten. We moesten op de zesde verdieping zijn. Het hele gevaarte kwam met veel kabaal, gerammel en geratel in beweging en had ook een aardige snelheid. De lift stopte, iedereen stapte uit wat we wat vreemd vonden en gelijk liep iedereen naar de trap en begon men naar beneden te lopen. Wat blijkt…. lift kan alleen maar van de begane naar de 12e en daarna loop je weer naar beneden om op de juiste verdieping te komen. This is Kenya…. we blijven ons verwonderen.
In de afgelopen dagen hebben we voorbereidingen getroffen voor de groep, Ina heeft Christian Hands bezocht en we zijn bij Cara projects geweest zodat de groep aan het werk kan. We kijken uit naar de aankomst van alle mensen hier de komende dagen.
Het is goed hier weer te zijn, iedereen terug te zien en ook vooruitgang te ontdekken op allerlei gebied.
We hopen dat Nederland weer een beetje afkoelt en wensen jullie alle goeds,
Liefs,
Anneke
Ina
-
26 Juli 2013 - 20:46
Ben En Ineke Haneveld:
Leuk om te lezen jullie eerste verslag.
Heel veel plezier en succes met het werk.
Groeten Ben en Ineke. -
26 Juli 2013 - 21:08
Inez:
Mooi, fijne tijd, geniet ze! -
26 Juli 2013 - 22:26
Ed En Ineke:
een goede tijd toegewenst vanuit Lopik -
26 Juli 2013 - 22:28
Grietje Mooiweer:
Hoi Ina en Anneke,
fijne tijd toegewenst in Kenia, en succes met alle regelzaken.
groet Grietje
-
26 Juli 2013 - 22:29
Hanneke:
Wat een geweldig muizen-verhaal, heb genoten en zie het voor me
Heel veel plezier gewenst en de groeten aan alle bekenden en knuffel Janita maar even van ons
(Heb haar net nog gebeld en ze is nu onderweg)
Hart groet
Rienk en Hanneke Alberts -
26 Juli 2013 - 22:37
Bertina:
Lieve Ina en Anneke,
Wat een geweldig verhaal.ik zie het al voor me....de jacht op muizen. Ik heb hier twee katten die wel weten wat ze daar mee moeten doen. Eerlijk gezegd ben ik niet jaloers. Wel fijn om jullie weer op deze manier te kunnen volgen. Heel veel succes daar, en zegen op jullie werk. Ben benieuwd wat er nog meer gaat gebeuren. We zullen het wel lezen.
Liefs uit een warm Putten. -
26 Juli 2013 - 22:56
Anja Lipke - Hein:
Fijn, om weer wat van jullie te horen! Wat een komische en griezelige start!
Een goede tijd, met straks ook de anderen toegewenst!
-
27 Juli 2013 - 09:26
Japke:
Hey Anneke en Ina,
Een goede en gezellige tijd met elkaar, hopelijk muisvrij.
-xx- de Haasjes -
27 Juli 2013 - 10:21
Henk En Ingrid Vossebelt:
We hebben heel erg gelachen om jullie muizenverhaal. Ik zie het voor me hoe moeder muis haar jong in de bek meenam naar de volgende slaapkamer.... Marjolijn zal vannacht vast niets gemerkt hebben, omdat ze moe genoeg was, maar zal vandaag zeker haar kamer gaan inspecteren! Welkom in Kenia, hihi. Een lift die alleen naar de 12e gaat en dan terug naar beneden lopen voor de juiste verdieping is humor....zeg ik vanuit mijn gerieflijke tuinstoel in het zonnetje....
Heel leuk om met jullie mee te lezen en we gaan jullie volgen, voor zover we aankomende weken internet zullen aantreffen.... Doe Marjolijn een kus van ons!
Groeten, Henk en Ingrid Vossebelt -
27 Juli 2013 - 17:01
Aly (ex-juf):
Leuk weer mee te mogen leven met jullie belevenissen daar!
Een goede tijd daar in alle leuke en minder leuke omstandigheden.
Groet, Aly -
27 Juli 2013 - 19:56
Willemien En Pa Lubbers:
Hallo Anneke en Ina,
Fijn om weer iets van jullie te mogen horen. Hopenlijk zijn jullie lekker uit gerust v/d vakantie.
Genoten van jullie muizen-belevenissen. Een goede tijd en veel succes.
God bless you all.
-
27 Juli 2013 - 21:09
Charlotte:
Hoi leuke schrijfsters..:-),
Super leuk om jullie blog te lezen.
Ik ben heel benieuwd hoe marjolijn het zal vinden.
Ik moest enorm lachen om het baby muisjes verhaal
en hun enorme salto's. Succes..! En groetjes aan
Marjolijn.
Groetjes, Charlotte
-
27 Juli 2013 - 21:09
Afina:
Wat een super verhaal. Wens jullie een mooie tijd toe. Liefs Afina
-
28 Juli 2013 - 11:23
Nathan:
Muwe na wakati mwema. Tutaonana hivi karibuni. Nathan -
28 Juli 2013 - 13:36
Garrie Vink:
Hoi Anneke en Ina,
Wat weer een geweldig verhaal over de muizen.. Ik zie het voor me. Hebben jullie dat obstakel al wel weer mooi opgeruimd voor de vrijwilligers. Wel vraag me ik me af: hoe ga je dat nu doen met de boodschappen en water enz.
Zo kun je de vrijwillgers wel gelijk een beetje keniaslimheid bijbrengen; ik hoop dat jullie het gezellig hebben en dat je veel van je werk kunt laten zien en ervaren.
Mooi dat je ook vooruitgang ziet in het project, dat is ook een bemoediging!
Ik wens jullie een heel mooie tijd en Gods zegen bij alles!
Groet, Garrie -
29 Juli 2013 - 14:43
Wim Kuipers:
Lieve dames,
Wie veel reist kan veel verhalen . Een paar muizen meer of minder mag de pret niet drukken.
Kijk, een krokodil op je kamer dat is pas echte schrikken maar een paar van die............
Maar veel waardering voor jullie probleemoplossend vermogen. Anneke, vrucht van goed onderwijs.
Fijn dat jullie je werk daar weer kunt doen .
Veel sterkte en wijsheid en Gods zegen in al je bezig zijn.
Groet,
Wim -
29 Juli 2013 - 21:19
Gerda Doornbos:
Fijn dat het world wide web ons in staat stelt mee te lezen met jullie avonturen. Sterkte en veel goeds gewenst! Jaap Gerda Gerieke Siebren Marlinde Christian.
-
30 Juli 2013 - 11:15
Anke:
Ha buuf,
Duidelijk ervaring opgedaan met de muizen hier in de buurt!
Zou me niks verbazen als de vorige bewoner een kat heeft gehad. Yin wil de volgende wel mee. Yang blijft liever thuis. Veel sterkte met het sjouwen van de boodschappen. ;-) Kracht toegewenst bij al het werk wat wacht. Uiteraard veel plezier met z'n allen.
-
18 Augustus 2013 - 11:03
Mirjam De Jong ;):
Hej Ladies,
Ik kom net terug van vakantie en ben begonnen met jullie verhalen hihi lekker begin alweer!
nou ik ga snel door naar het volgende verhaal ben benieuwd:D:D liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
