Een, uit de hand gelopen, kerstdiner

Time flies..... we willen elke keer een verhaal schrijven en dan is er zomaar weer een week voorbij.

Maar nu komt er dan toch echt weer eentje.

In de afgelopen weken hebben we nagedacht hoe we kerst dit jaar wilden vieren met onze kinderen. Vorig jaar was Fantas, een jongen uit de sloppenwijk, die we van vroeger uit nog kennen, bij ons met kerst. Hij had de kerst van zijn leven. We weten hoeveel mensen het hier verschrikkelijk moeilijk hebben, laat staan dat ze een extra maaltijd met kerst kunnen nuttigen. Dus.... waarom ze niet uitnodigen en met al de mensen, waar we contact mee hebbben uit de sloppenwijk, kerst vieren? Dit zijn de vrouwen uit het Fashion en Design project en de vrouwen die we al een aantal jaren helpen met het onderhoud van hun hutjes.

Ach, we gingen ervan uit dat niet iedereen zou komen. En ja, er waren ook nog wel een paar anderen waarvan we wisten dat ze geen kerst zouden kunnen vieren, dus die kunnen we ook wel uitnodigen. En zo togen we anderhalve week geleden naar Shalom hills picknick place om voor kerst een maaltijd te regelen. We hebben daar netjes doorgegeven dat we verwachten met 30 personen te komen. Natuurlijk geroosterde geit en ugali besteld want zonder deze 2 onderdelen op het menu, is kerst niet compleet in Kenia. Alles geregeld en afgesproken dat we uiterlijk afgelopen zondag het definitieve aantal gasten door zouden geven. Nou.... we zaten ondertussen op 55 en begonnen het enigszins benauwd te krijgen. Dus het menu maar wat uitgebreid want gasten uitnodigen en te weinig eten serveren is not done in Kenia, het toppunt van ongastvrijheid en dat was niet de bedoeling van deze kerst. We hadden iedereen op het hart gedrukt om vooral duidelijk en definitief aan te geven hoeveel mensen ze verwachten mee te nemen. Kansloze missie dus.....

Woensdagmorgen bleken er al 67 mensen te komen en wij snel contact opgenomen met Shalom of er nog ergens een paar kippen gevangen konden worden. Verder dan 2 extra kippen kwamen ze niet, de rest van de kippen rondom Shalom hills waren al gevangen of zaten waarschijnlijk ergens onder de struiken verstopt te wachten tot de kerst voorbij was. Dan nog maar wat extra ugali, je moet tenslotte wat.

Tosh was al om 10 uur in de sloppenwijk om de vrouwen aan te sporen om op tijd klaar te zijn. Ze moesten om 12.45 uur met, de gereserveerde busjes, naar de picknickplaats worden gebracht. En yes, ook dat lukte. 2 Volgepakte busjes, waar normaal gesproken 14 personen in kunnen, werden nu bij Shalom gebracht en.... er kwamen zo'n 50 vrouwen en kinderen uit. Gelukkig ademde iedereen nog.

Ook ouders van studenten uit het highschoolproject, die ons zo graag eens wilden ontmoeten, waren erbij. Voor ons ook erg leuk om deze mensen zelf eens te ontmoeten.

We konden, samen met onze kids, een mooie kerstverwelkoming geven in het Engels en het Swahili en daarna was het ETEN.

Daar stonden we met onze kids en nog een aantal dierbare vrienden, samen het kerstdiner op te dienen. Wat was dit echt kerst vieren met elkaar! Delen vanuit onze rijkdom en stralende gezichten van zoveel mensen die nooit de kans hebben om op deze manier lekker te eten. Wat was het genieten voor hen maar zeker ook voor ons!

Dat die geit nou lekker was? Vonden zij gelukkig wel! Wij hebben ons vermaakt met kip.

En...ineens kwamen er nog een aantal mensen aan. We keken elkaar aan, we kenden ze niet. Martha en Tosh gevraagd, die meiden kennen de mensen uit de sloppenwijk nog beter dan wij. Ook zij kenden ze niet. Wat bleek? Iemand had naar haar buren in de sloppenwijk gebeld dat er gratis eten was en dat de buren ook best wel konden komen. Tja.... wat doe je dan? Het is tenslotte kerst. Schuif maar aan en eet maar mee. Uiteindelijk bleken we 76 mensen op ons feestje te hebben.

Deze kerst gaan wij niet snel vergeten en zij ook niet.

Na het eten werd er door de vrouwen gezongen en gedanst en wij waren niet zo goed of moesten mee in de kring. Geen gezicht... dus die foto's krijgen jullie niet te zien. De kinderen konden heerlijk spelen, rennen, voetballen, bellenblazen en op de schommel. Dit zijn ze totaal niet gewend en we zagen er heel wat om 6 uur al in slaap vallen. We hopen dat ze gedroomd hebben van een heerlijke dag.

We zaten hier zelf ook om 7 uur totaal uitgeteld na een hele bijzondere kerst.

Aanstaande zondag gaan we met de family nog een klein kerstfeestje met kadootjes bouwen.

We hopen dat jullie ook allemaal hele goede kerstdagen hebben gehad en we zullen snel een nieuw verhaal schrijven....


Liefs

Ina

Anneke